Во минатото постоеле многу необични и помалку бизарни професии, а ова се 5-те најинтересни.
Технолошкиот напредок уништил многу просперитетни кариери, како што е ловец на стаорци од Викторијанска Англија или организатор на оргии од антички Рим.
Сепак, и двете професии сè уште постојат, иако не се ни приближно популарни како порано.
Во мноштвото бизарни историски професии, издвоивме некои од најчудните.
Ждригач на гревови
Без оглед колку и да грешеле вашите најблиски, пред самиот погреб, некогаш сте можеле да им гарантирате пат до рајот. Едноставно, повикајте локален „ждригач“.
Тој доаѓал и ставал леб и пиво на градите на покојникот. После некое време, кога лебот и пивото ќе ги апсорбираат сите гревови, пак, ненаситникот повторно доаѓал, ја јадел целата храна од градите на починатиот и му гарантирал пат кон небото.
Човек кој чукал на врата и прозорци
Порано немало аларми, па некој морал да ги разбуди работниците. Тоа била работа на тропачот на врати и прозорци.
Овие луѓе носеле долги прачки, обично направени од бамбус, за да можат да стигнат до сите врати и прозорци. За возврат, домаќинот плаќал неколку пени неделно за оваа работа.
Плуќар
Лицето кое било вработено во работилницата за алхемичари и кое имало задача да запали оган се нарекувало „плуќар“.
Бидејќи алхемиските работилници биле полни со опасни материјали, можете да замислите како изгледале нивните бели дробови. Не е ни чудо што оваа професија често завршувала со предвремено пензионирање (или смрт).
Крадец на лешеви
Во Велика Британија, кривичното дело кражба на лешеви било само полесно дело и се казнувало со многу мали парични казни. Ова довело до голема „индустрија“ за кражба на лешеви, а со тоа и до процут на медицината во Европа.
Крадците на трупови честопати внимавале да не украдат ништо освен самото тело бидејќи тоа би било посериозно дело.
Со донесувањето на законот, оваа професија била официјално погребана.
Мијачи за задник
Мијач на задник била слуга (маж) во домаќинството на англискиот монарх, кој покрај другите должности, имал задача да го измие задникот на монархот откако тој извршил голема нужда.
Позицијата била особено ценета затоа што со миењето на задникот дозволувала лицето да има непречен пристап до кралот и неговото внимание.