Меѓународен тим истражувачи создаде најголема и најдетална мапа за дистрибуција на таканаречената темна материја во универзумот и таа мапа може да ја „сруши“ Ајнштајновата теорија на релативност.
Темната материја е невидлив фактор на скоро 80 проценти од вкупната материја во универзумот, а нејзината гравитациона сила е доволна за поврзување на цели галаксии во структура позната како космичка мрежа.
Астрономите сега успеале да го мапираат неговото постоење следејќи го патувањето на светлината кон Земјата од далечните галаксии. Ако таа светлина е искривена, тоа значи дека во преден план е материјата што ја свиткува светлината додека доаѓа кон нас.
Користејќи методи за вештачка интелигенција за да анализираат слики од 100 милиони галаксии, членовите на Меѓународниот тим за истражување на темна енергија (ДЕС) создале мапа што покрива една четвртина од небото на јужната хемисфера.
Тие се визуелно прикажани како виолетови, црни и розови дамки, собрани во блед прстен. Најлесните области на картата покажуваат темна материја со најголема густина, додека црните области се космички празнини.
Резултатите добиени од тимот научници се изненадувачки, бидејќи тие покажуваат дека темните дамки се нешто помазни и пораспространети отколку што предвидуваат најдобрите моментално достапни теории.
„Можеби ова ви изгледа како мала работа, но ако советите се точни, тоа значи дека нешто не е во ред со теоријата на релативноста на Ајнштајн, еден од најголемите столбови на физиката“, рече шефот на мисијата Нил Џефри, професор по физика и астрономијата на Универзитетскиот колеџ во Лондон за БиБиСи.
Џефри истакнува дека ДЕС е на прагот на големо откритие.
„Тоа ни покажува нови делови од универзумот што никогаш порано не сме ги виделе. Ние навистина можеме да ја видиме структурата на космичката мрежа, вклучувајќи ги и вселенските празнини, и тоа се региони на универзумот со многу мала густина каде има малку галаксии и материја”, рече тој објасни.
Научниците се заинтересирани за овие структури затоа што се сомневаат дека гравитацијата во нив може да се однесува сосема поинаку. Со идентификување на нивните форми и локации, мапата може да обезбеди почетна точка за понатамошно проучување на потеклото на универзумот, пренесува Independent.
Според стандардниот модел на космологија, универзумот започнал со голема експлозија, а потоа се проширил. Материјата, според теоријата на Ајнштајн, еволуирала. Гравитационите сили се тие што создале акумулации на празна материја, кои ја сочинуваат космичката мрежа.
„Ако внимателно погледнете во вселената, материјата не е толку рапава како што очекувате – постојат индикации дека површината е помазна и пораспространета отколку што се сметаше порано“, вели Џефри.
„Можеби мислите дека ова е лоша работа, дека нешто не работи во физиката, но ова е многу возбудливо за физичарите. Голем дел од универзумот е составен од темна материја и навистина е фасцинантно да се гледаат овие големи, скриени структури на ноќното небо”, рече тој и додаде дека набљудувањето на овие големи структури слични на мрежата ќе им помогне на научниците да одговорат на некои основни прашања во врска со универзумот.