Николај Втори Романов и неговото семејство биле убиени на 17 јули 1918 година, но постојат вечни шпекулации.
Убиството на последниот руски цар Николај Втори Романов и целото царско семејство ја интригира јавноста со децении. Истрагата била повторно започната есента 2016 година и треба да разјасни дали сите членови на кралското семејство биле убиени или, на крајот на краиштата, некои од нив преживеале.
Според официјалната верзија, царот Николај Втори, неговата сопруга Александра, нивните четири ќерки Анастасија, Марија, Олга и Татјана и нивниот син Алексеј, како и четворица членови на кралската служба, биле застрелани од болшевиците во подрумот на куќата во Екатеринбург во 1918 година.
И сè започнало вака:
Љубовта на мајката на царицата Александра Фјодоровна Романов и последниот цар Николај Втори Александрович Романов била крунисана со брак во ноември 1894 година.
Покрај нивните четири ќерки, тие на крајот добиле и син, кој, за жал на неговото семејство, боледувал од хемофилија. Царицата Мајка, која имала германско потекло, предизвикала бурни реакции кај луѓето на почетокот на војната, кои ја прогласиле за шпионка.
1. Олга Николаевна Романов
Родена во 1895 година како најстара ќерка на Николај и Александра. Според описите, таа била прекрасно дете, една од најучените принцези од тоа време и многу интелигентна. Таа ја сметала нејзината 18-месеци помлада сестра Татјана за нејзина најдобра животна пријателка. Тие го добиле прекарот „Големиот пар“ затоа што скоро никогаш не се разделувале и добиле на подарок голем број војски што можеле да ги контролираат. За време на војната, таа поминала обука во болница и заедно со нејзината мајка и помладата сестра Татјана се грижеле за ранетите, сè до домашниот притвор во 1918 година. Кога била убиена, имала неполни 23 години.
2. Татјана Николаевна Романов
Таа била Големата војвотка од Русија, родена во 1897 година. Луѓето ја опишале како најубавата кралска ќерка, а таа била омилена на нејзината мајка Александра. Тој изглед бил нарушен кога добила сипаници и видливо ја изгубила тежината, но тоа не ја спречило да биде како втора мајка на нејзиниот помлад брат Алексеј кога било фатено семејството Романови.
Кралот на Србија, Петар Први, имал намера да ја обезбеди раката на младата принцеза за престолонаследникот Александар. За време на посетата на Петроград во 1914 година, премиерот на Србија, Никола Пашиќ, предал писмо од кралот Петар, на кое царот Николај одговорил дека им оставил на своите ќерки да одлучат кога сакаат да се венчаат. Таа имала 21 година кога била застрелана. Веста за масакрот врз семејството Романови стигнала до Солунскиот фронт, каде наследникот Александар се простил од невенчаната сопруга и југословенската кралица.
3. Марија Николаевна Романов
Како трета ќерка во семејството, таа била родена во 1899 година. Таа била омилена кај царот Николај заради нејзината убавина и пријатност. Таа се сметала за ангел на семејството, имајќи предвид дека сестрите велеле дека таа не е нивна сестра, затоа што никогаш не влегувала во неволја. Со нејзината сестра Анастасија, најмладата ќерка на династијата, таа важела за „Мал пар“. Се вели дека таа покажала голема храброст пред убиството во Сибир, а имала само 19 години.
4. Анастасија Николаевна Романов
Родена како последна ќерка во 1901 година. Со ранг на најмлад член на семејството, каде што веќе било видено сè со претходните три деца, нејзината задача била да биде главниот забавувач на семејството. Таа била во „Малиот пар“ со Марија, врз која имала големо влијание поради својата енергија. Гувернерката Маргарита Игер рекла дека Анастасија е најшармантното дете што го познавала.
За време на притворот, нејзиниот ментален развој бил забавен и придружен со исклучително тешки емоционални услови, но сепак успеала да го развесели семејството. Повеќето верувале дека таа е убиена на 17-годишна возраст со другите членови на семејството, но постои сомневање дека сепак преживеала кога била пронајдена масовна гробница, а тоа се смета за една од најголемите мистерии на 20-от век.
Историчарите со децении се расправаат за судбината на женскиот дел од семејството. Мислењата се поделени. Има и такви кои се согласуваат со официјалната верзија дека сите членови на кралското семејство биле застрелани истата ноќ, но и такви кои веруваат дека царицата и големата војвотка преживеале.
Францускиот историчар Марк Феро тврдел дека летото 1918 година, женскиот дел од семејството им бил предаден на Германците. По предавањето, Големата војвотка Олга била под заштита на Ватикан, а подоцна починала во Италија. Големата војвотка Марија се омажила за „поранешен украински принц“. Царицата Александра Федоровна добила азил во Полска – таа живеела со својата ќерка Татјана во манастирот Лавов.
Една млада жена која го користела името Ана Андерсон се појавила во Германија во 1920 година, тврдејќи дека таа е најмладата ќерка на царот Николај Втори – Големата војвотка Анастасија.
Девојчето било спасено по обид за самоубиство и првично одбило да го открие својот идентитет. Дури во 1922 година таа рекла дека е принцезата Анастасија Николаевна.
Таа дури зборувала и руски. Многу роднини на кралското семејство во тоа време рекле дека таа е измама.
Живеела во САД од 1968 година и на сите им порачала дека е руска голема војвотка. Починала на 12 февруари 1984 година. Нејзиното тело било кремирано и погребано во Германија. Потоа, била направена ДНК анализа, со која се докажало дека Ана Андерсон и Анастасија Николаевна не се иста личност и дека Ана е всушност Франциска Шанковска од Полска. Сепак, дури и денес има такви кои мислат, па дури и тврдат, дека Ана била вистинската Анастасија.
Постои верзија дека во 1946 година, Американците го покренале прашањето за наследството на вредни предмети што и припаѓале на принцезата Анастасија. Како одговор, Сталин наредил да се изгради лажен гроб на убиеното кралско семејство во близина на Екатеринбург, со што се затворило прашањето за Големата војвотка и нејзините скапоцености. Операцијата била наречена „Крст“, а наводно ја водел еден од најблиските соработници на Сталин, Вјачеслав Молотов.
Лажни принцези и принцови
Ана Андерсон не била единствената која се претставила како Големата војвотка Анастасија. Имало најмалку 34 лажни Анастасии во светот.
Имало дури и повеќе лажни императори – дури 81. Во историјата се познати и 53 самопрогласени Марии, 33 Татјани и 28 Олги.
Покрај тоа, две девојки се претставиле како ќерки на рускиот император, кои тој никогаш ги немал – како Александра и Ирина. Последната, наводно, била родена по Октомвриската револуција, во егзил во Тобоj, и со согласност на советските власти, таа била пренесена во странство.
Биле пресметани најмалку 230 измамници, кои лажно се претставувале како членови на семејството Романови.
„Преживеани“ император и малиот император
Еден од „чудесно преживеаните принц Алексеј“ – полскиот шпион Михаил Голеневски тврдел дека немало ниту пукање. Во својата изјава, дури и командантот на „куќата од посебно значење“, Јаков Јуровски, не бил убиец на Романови, туку спасител – благодарение на него, кралското семејство успеало да го напушти Екатеринбург и да се пресели во Полска. Првично, Романови наводно се населиле во Варшава, а потоа се преселиле во Познан.
Истиот извор тврди дека Александра Федоровна починала во 1925 година, по што семејството се преселило низ целиот свет:
Анастасија се преселила во САД, Олга и Татјана во Германија, а Алексеј и Марија останале во Полска со нивниот татко.
Според зборовите на „принцот“, императорот ги избричил брадата и мустаќите и со тоа го сменил својот изглед. Но, тој не седел со скрстени раце – тој водел тајна „руска империјална антиболшевичка организација“, во која, се разбира, бил и неговиот син, чии родители го смениле името во Михаил Голеневски.
Наводно, желбата на принцот да им се одмазди на комунистите го одвела веќе пораснатиот принц во воената разузнавачка служба на социјалистичка Полска.
Целите на полскиот шпион Голеневски, како и на другите лажни принцези и императори, биле очигледни – секоја од нив сакала да го искористи богатството на Романови.
И Голеневски и Ана Андерсон со години се обидувале да добијат пристап до сметките на кралското семејство во западните банки. Андерсон дури покренала тужба во која барала да биде признаена како наследник на Романови. Судскиот процес траел скоро 40 години со повремени паузи. Андерсон сепак ја загубила битката.