Како деца, честопати велиме дека никогаш нема да бидеме како нашите родители, без оглед дали мислиме на нивните заповеди, инсистирање на правилата или некои животни ставови.
Сепак, психолозите велат дека тоа е неизбежно.
И покрај фактот дека повеќето луѓе во нивната младост сакаат да веруваат дека никогаш нема да се однесуваат како нивните родители, во раните триесетти години тие почнуваат да наликуваат на нив, покажа студија на веб-страницата Нетмумс.
Така, мнозинството признава дека започнале да го имитираат однесувањето, па дури и изјавите на нивните татко и мајка на возраст од 32 години, а предизвикувачот на таканареченото позрело и поодговорно однесување во повеќето случаи е родителството.
Како однесувањата што ги издаваат, повеќето изјавуваат дека тие знаат детски песни и емисии подобро од сегашните хитови, мајките наместо во се шминкаат чуваат детски цуцли и играчки, а татковците се помалку време поминуваат на компјутери, автомобили и слични занимања.
Околу 80 проценти од луѓето тврдат дека станувањето родители целосно ги сменило нивните животи.
Дури две третини од луѓето страдаат од недостаток на сон уште од кога се родило детето, а 80 проценти од нив тврдат дека веќе немаат слободно време.
Сепак, повеќето веруваат дека родителството имало позитивно влијание врз нив, бидејќи тие станале потолерантни и повнимателни.
Тогаш забелешката „ти си ист/а како татко ти/мајка ти“ престанува да биде нешто од што се плашиме, туку нешто со што почнуваме да се гордееме, затоа што ги разбираме подобро.