Чувањето на децата не е само предизвик. Тоа исто така значи многу смеа и забава. Имено, со сите пречки и потешкотии со кои се соочуваат родителите, децата честопати се грижат нивните родители да имаат доволно работи што ќе можат да ги раскажат за следните години.
Но, понекогаш не е навистина јасно дали возрасните треба да се смеат или да се плашат за зборовите што ги кажуваат нивните деца.
Особено кога станува збор за деца кои зборуваат за бизарни настани и искуства кои лесно можат да се толкуваат како траги од нивниот „минат живот“.
Корисникот на Reddit, TapiocaTuesday, побара од корисниците на таа страница да ги споделат најстрашните изјави што ги слушнале од своите деца, а порталот Bored Panda издвои некои од нив:
1. Ќерка ми, кога имаше 3 години, цело време зборуваше за својот измислен пријател. Таа рече дека тој е голем и забавен и дека поминал многу време играјќи со неа.
Еден ден ги скенирав старите фотографии и имав фотографија од татко ми на масата, а таа ми рече: „Еј, од каде ти е фотографијата на мојот пријател?“
Веднаш почувствував треперење. Татко ми почина во куќата 15 години претходно, а таа играше во просторијата што порано беше негова канцеларија.
Јас претпазливо ја замолив да ми каже повеќе за нејзиниот пријатле и без двоумење ми рече дека зборувал смешно. Ме плашеше до смрт затоа што тато ми беше Австралиец кој никогаш не го изгуби акцентот.
2. Син ми еднаш рече: „Мамо, кога бев голем, а ти мала, се сеќавам дека танцувавме во кујната“. Единствената личност со која танцував во кујната како дете беше дедо ми.
3. Мојата 5-годишна ќерка ми рече: „Мамо бев двапати во стомакот. Умрев прв пат пред да излезам, но се вратив”. Првата бременост ја изгубив 8 месеци пред повторно да останам бремена. Никогаш не и го кажавме тоа.
4. Мојот пријател има помала сестра. Целото семејство вечераше во ресторан во скијачкото село. Тие купија куќа во близина малку претходно. Само што влегоа во ресторанот, помладата сестра на мојот пријател рече: „Јас го познавам ова место. Мајка ми и јас се сликавме тука”, на што нејзината мајка одговори: „Никогаш порано не сме биле тука, како мислиш?“
Таа одговори со: „Не. Мајка ми од порано. Овде се сликавме”.
Семејството очигледно беше малку вознемирено, но тие не размислуваа многу за тоа, бидејќи заклучија дека девојчето само се шегувало. Подоцна, додека разговараше со келнерката, девојчето повторно решително спомена дека сликала таму, а келнерката откри дека тоа всушност било уметничко студио со години во текот на 1900-тите, но било претворено во ресторан некаде на почетокот на 2000-тите. Непотребно е да се каже, сите трепереа и беа вкочанети.
5. Мојот помлад брат кога беше мал (имаше три или четири години) рече дека бил во џунгла и спасувал животни и еден ден морал да одлучи дали ќе остане со животните или ќе живее со нас.
Тој нè избрал нас, но тој и рече на мајка ми дека не може да остане засекогаш. Само дошол на кратко. Почина минатиот јануари на 26-годишна возраст.
6. Мојот помлад брат, кога имаше 3 или 4 години, рече: „Кога растев, отидов во војна и никогаш не се вратив“.
7. Возев и на радио се појави реклама за Вегас и почнав да пеам „Виваааааа Лас Вегас“, имитирајќи го Елвис. Мојот син имаше околу 3-4 години и тој рече: „Не го сакам Вегас. Таму го изгубив животот и многу пари”. Неговата мајка и јас само се гледавме зачудено. Никогаш не рече ништо друго за тоа.
8. Мојот среден син го доби името по дедото на мојата сопруга. Пред неколку недели ја погледна и рече: „Се сеќавам кога бевте мали и седевте во мојот скут“. Тој исто така еднаш загледа во очите на свекрвата, ми го погали образот и рече: „ќерко моја“.
9. Мојот мал брат е роден кратко по 11.09. Кога бил мал, раскажуваше како работел во висока зграда и носел костум и вратоврска. Моите родители беа преплашени.