Економијата на Кина падна во дефлација бидејќи потрошувачките цени паднаа во јули за прв пат по повеќе од две години.
Официјалниот индекс на потрошувачките цени, мерило за инфлација, падна минатиот месец за 0,3% во однос на претходната година.
Аналитичарите велат дека ова го зголемува притисокот врз кинеската влада да ја зголеми побарувачката во втората по големина економија во светот.
Ова следеше по слабите податоци за увозот и извозот, што покрена прашања за темпото на закрепнување на Кина по пандемијата.
Дефлацијата го отежнува намалувањето на долгот
Кина, исто така, се бори со зголемениот долг на локалната власт и предизвиците на пазарот на недвижности.
Невработеноста кај младите, која е на рекордно високо ниво, исто така внимателно се следи. Се очекува рекордни 11,58 милиони дипломирани студенти да влезат на кинескиот пазар на труд оваа година.
Падот на цените ѝ отежнува на Кина да го намали долгот и да ги нагласи сите предизвици што произлегуваат од него, како што е побавната стапка на раст, велат аналитичарите.
„Не постои тајна состојка што може да се примени за да се зголеми инфлацијата“, вели Даниел Мареј од инвестициската компанија EFG Asset Management.
Тој предлага „едноставен микс на повисоки државни трошоци и пониски даноци со полесна монетарна политика“.
Кога почнаа да паѓаат цените?
Повеќето развиени земји забележаа бум во потрошувачката по завршувањето на пандемските ограничувања.
Луѓето кои заштедиле пари одеднаш биле способни и спремни да трошат, додека бизнисите се мачеле да бидат во чекор со побарувачката.
Огромното зголемување на побарувачката за стока што беше во ограничена понуда. Заедно со зголемените трошоци за енергија по руската инвазија на Украина – ги надува цените.
Но, тоа не се случи во Кина, каде што цените не скокнаа бидејќи економијата излезе од најстрогите ограничувања на пандемијата во светот.
Потрошувачките цени последен пат паднаа во февруари 2021 година.
Всушност, Кина со месеци беше на работ на дефлација, а на почетокот на оваа година тој тренд се интензивираше поради слабата побарувачка.
Цените што ги наплаќаат кинеските производители – познати како поранешни фабрички цени – исто така паѓаат.
„Ова е загрижувачки бидејќи покажува дека побарувачката во Кина е слаба додека остатокот од светот се буди, особено Западот. Дефлацијата нема да ѝ помогне на Кина. Долгот ќе стане потежок. Сето ова не е добра вест“, рече Алиша Гарсија-Хереро, доцент на Универзитетот за наука и технологија во Хонг Конг.
Зошто дефлација е проблем?
Кина произведува голем дел од стоката што се продава низ целиот свет. Потенцијален позитивен ефект од продолжениот период на дефлација би можел да биде тоа што помага да се запре растот на цените во другите делови на светот.
Меѓутоа, доколку кинеските стоки со намалени цени ги преплават глобалните пазари, тоа може да има негативен ефект врз производителите во други земји.
Ова може да ги погоди деловните инвестиции и да ја намали вработеноста.
Период на пад на цените во Кина, исто така, може да ги погоди корпоративните профити и потрошувачката.
Ова потоа може да доведе до поголема невработеност. Ова може да резултира со пад на побарувачката во Кина – најголемиот пазар во светот. За енергија, суровини и храна, што би го погодило глобалниот извоз.
Што значи ова за кинеската економија?
Кинеската економија веќе се соочува со други пречки. Како прво, се опоравува од влијанието на пандемијата побавно од очекуваното.
Во вторникот, официјалните бројки покажаа дека извозот на Кина паднал за 14,5% во јули во споредба со претходната година, додека увозот падна за 12,4%.
Мрачните трговски податоци ја поттикнуваат загриженоста дека економскиот раст на земјата би можел дополнително да забави оваа година.
Кина, исто така, се справува со криза со недвижнини по речиси колапсот на нејзиниот најголем развивач на имот, Евергранд.
Кинеската влада испраќа порака дека се е под контрола, но досега избегнуваше какви било поголеми мерки за стимулирање на економскиот раст.
„Ќе мора да видиме значителни стимулативни мерки“
Градењето доверба меѓу инвеститорите и потрошувачите ќе биде клучно за закрепнувањето на Кина. Ова го тврди Есвар Прасад, професор по трговска политика и економија на Универзитетот Корнел.
„Вистинското прашање е дали владата може да ја врати довербата во приватниот сектор, за домаќинствата да почнат да трошат наместо да штедат, а компаниите да инвестираат. Владата досега не успеа во ова. Мислам дека ќе треба да видиме некој значаен стимул мерки, вклучително и даночни намалувања“, рече професор Прасад.