Апсолутно сите се сеќаваат на летувањата од детсвото. Тоа не возбудува кога во раните зори со родителит еби тргнале на пат, за да се избегне топлото време.
Имено, тогаш во автомобилите немало клими, а патувањата морале да траат бесконечно. Буквално, стоединците и југовците биле неверојатно спори, а немало ниту автопат како денес, па патувањето да трае само неколку часа.
Обавезителна опрема за море биле гумени сандали за плажа со метално копче кое би ’рѓосало и по две капера, а оние малку постарите носеле боролети. Сепак, за навечер имало посебни обувки, па редовно би паднала прошетка во еспадрилите.
Вака некако изгледал патот.
Се возеа стоединци и југовци, па патувањето траеше долго.
Кога по „100 години“ пат би пристигнале, на плажа немаше соблекување на боролетите. Ултимативни гумени сандали за плажа.
Сите деца носеа ефтини неудобни сандали од „Југопластика“.
Вака некако зигледала типична морска тераса (во некои места се уште изгледа така). Неизбежните жолти пластични столчиња.
Сончање во топлес
Популарните еспадрили и денес се во мода.
Кога нема плажа горе – долу мажите сите изгледале вака.
А, сакале да изгледаат вака.
На ова мирисаа сите. Еден од најпопуларните парфеми на 80-те.
Се јадеше сладолет во топчиња.
На плажа се слушаше вокмен, а „Сони“ беше сензација.
Кога нема капење се листал германскиот „Браво“ иако никој не разбирал што пишува.
Наместо поради и мејлови, се праќаа разгледници.