Виолет Џесап е родена во Аргентина во 1887 година, во семејство на ирски имигранти, но нејзиното детство било обележано со болест.
Таа долго време страдала од многу тежок вид на туберкулоза. Лекарите и дале помалку од една година живот, но Виолет успеала да се спаси, да се избори со болеста и да се опорави.
Животот на Џесап во Аргентина го изгубил значењето по смртта на таткото на Виолет, па нејзината мајка, со шест деца, се вратила во Европа. Тие се преселиле во Англија, каде што мајката на Виолет се вработила како стјуардеса на патнички брод.
Сепак, наскоро и се слошило, а 20-годишната Виолет била принудена да бара работа како замена за нејзината мајка. Работата на стјуардеса на прекуокеанските бродови им отвори изгледи на луѓето желни за патувања и авантури, а Виолет се пријавила на неколку компании.
На почетокот на 20 век, згодна млада жена немала голема шанса да се вработи на прекуокеански брод. Виолет добила неколку одбивања, кои најчесто биле оправдани со фактот дека компаниите барале поискусни, средовечни жени. Тие сметале дека една млада привлечна девојка на брод може да стане извор на непријатни ситуации како кај патниците, така и кај екипажот.
Разбирање на пораката што и ја испратиле компаниите, Виолет отишла на интервју за работа во компанијата White Star Line облечена во непривлечна облека, без шминка, со застарена фризура и генерално просечен изглед. Успеала. Во 1908 година, Виолет станала стјуардеса на компанијата „Вајт Стар Лајн“, која во тие години бил сопственик на 3-те најпознати бродови во светот.
Овие беа таканаречените сестрински бродови – британски, титаник и олимпик, кои беа со мали разлики, конструирани и изработени според истиот модел.
Првиот брод од оваа линија на кој Виолет била стјуардеса бил олимпикот. Тоа бил најголемиот патнички брод некогаш изграден. Сепак, во 1911 година, Олимпикот бил во центарот на една од најконтроверзните приказни за таа година. Имено, се случил бизарен инцидент кога британскиот воен брод Хок се урнал во Олимпик, предизвикувајќи сериозна штета.
Дваесет и петгодишната Виолет успеала да излезе неповредена од инцидентот. Бродот Олимпик всушност не потонал, но за чудо успеал да стигне до првото безбедно пристаниште, но печатот долго време шпекулираше како може да се случи таков судир.
За злонамерната Виолет, тоа било знак дека е време да се смени бродот по неколку години. Следната година била ангажирана како стјуардеса на најлуксузниот брод некогаш изграден. Бисерот на компанијата Вајт Стар Лајн, познатиот брод Титаник, го започнала своето прво патување до Њујорк во април 1912 година, а меѓу нешто помалку од илјада членови на екипажот била и Виолет Џесап.
Ноќта на 14 април, додека Џек умирал на студот на Северен Атлантик, иако сè уште имало место на сплавот, Виолет добила посебна задача од нејзините претпоставени. Тие и ставиле детето во нејзините раце, и и наредиле со личен пример да им покаже на патниците кои не зборуваат англиски како да влегуваат во спасувачките чамци без паника. Така Виолет, додека тонел скапоцен камен на англиската бродоградба, на спасувачкиот чамец со број 16, успеала да го преживее бродоломот „Титаник“, кој однесе вкупно околу 1.500 животи.
По оваа трагедија, Виолет некое време не работела на бродови, но лекувала трауми во Лондон. Наскоро започнала Првата светска војна, а Виолет се запишала во Црвениот крст како медицинска сестра.
Во исто време, третиот брод од познатото трио на најлуксузните бродови „White Star Line“ добил нова намена – станал огромна воена болница на вода. Се разбира, тоа не можело да се случи без Виолето Џесап. Во 1915 година, Виолет тргнала на Британскиот на своето прво патување низ ризичното Средоземно море на кое се водела војна.
И по трет пат, Виолет се соочила со бродолом. Во август 1915 година, во Егејското Море покрај брегот на Грција, под сè уште неразјаснети околности, се случила сериозна експлозија на брод. Иако преживеаните останале со тврдењето дека биле нападнати од торпедо од германска подморница, сепак официјалната верзија останува дека наишле на поставена мина.
Во секој случај, монструозноста на зачудувачки димензии целосно потона за помалку од еден час, поточно, 54 минути. Сепак, за разлика од Титаник, кој тонел повеќе од два и пол часа, топлото Средоземје на +25 степени било многу подносливо отколку -2 во Северен Атлантик. Така, и покрај зачудувачката брзина со која потонал бродот, повеќето од патниците и членовите на екипажот успеале да преживеат. Од нешто повеќе од илјада луѓе во Британија за време на потонувањето, починале 30 лица.
Ниту оваа трагедија не ја запрело Виолет. Иако паузирала неколку години, по војната се вратила во првобитната локација – стјуардеса на прекуокеански брод. Од Вајт, таа се придружила на Red Star Line, и со нив двапати го обиколила светот, и ги посетила сите континенти.
Таа исто така напишала автобиографија во 50-тите години на минатиот век и во неа многу „теоретичари“ пронашле некои аргументи за нивните, честопати луди, тврдења. Покрај ловот на богатства, измамите за осигурување, нападите со вонземјани и слични работи, една од теориите што заслужи внимание се однесува на сопственикот на „White Star Lane“, а со тоа и на бродовите „Титаник“ и неговите „сестри“ – ЈП Морган.
Легендарниот финансиски волшебник, чие име и денес го користи една од најголемите американски банки, беше еден од главните поборници за создавање на централната банка на Соединетите држави. Некои од најбогатите луѓе во светот биле на Титаник на неговото прво и последно патување, а неколку од нив беа жестоки противници на идејата за создавање централна банка.
Виолет во своите мемоари напишала дека на бродот кружеле гласини дека сопственикот го откажал патувањето во последен момент, како факт што, според неа, ќе го повторат членовите на екипажот. Имено, Морган го имал својот стан на бродот, и сè беше подготвено за да отплови заедно со бисерот на неговата компанија. Сепак, на денот на заминувањето, Морган едноставно не се појавил.
Овој случај произведе бројни шпекулации за тоа дали Морган знаел што ќе се случи со бродот, па дури и дека тој наредил ваков исход. Во теориите според кои се предвидуваше бродоломот, Виолетова Џесап се претстави како еден од „инсајдерите“ на Морган, луѓето што биле на бродот и кои придонеле за трагедијата.
По три првични неуспеси, Виолет работела на други бродови со децении и никогаш немала слична лоша среќа. Починала во старост, 1971 година на 83-годишна возраст.