Иранскиот верски водач во понеделникот им даде силна поддршка на безбедносните сили соочени со масовните протести низ земјата, велејќи дека демонстрациите, предизвикани од смртта на една млада жена во полициски притвор, биле „планирани и не се израз на волјата на обичните луѓе“.
Во своите први коментари за немирите што беснеат во Иран повеќе од две недели, врховниот водач ајатолахот Али Хамнеи рече дека смртта на 22-годишната Махса Амини „му го скрши срцето“, нарекувајќи го „горчлив инцидент“, објави Ројтерс. .
Хамнеи, исто така, рече дека „некои луѓе предизвикале несигурност на улиците“, осудувајќи ги, како што рече, „планираните немири“ и ги обвини САД и Израел – најголемите противници на Исламската Република – за „оркестрирање на немирите“.
„Должноста на нашите безбедносни сили е да ја осигураат безбедноста на иранската нација. Оние кои ја напаѓаат полицијата ги оставаат иранските граѓани без одбрана против насилниците, разбојниците и изнудувачите“, рече Хамнеи.
Безбедносните сили, вклучително и полицијата и доброволната милиција Басиј, учествуваат во задушувањето на протестите, при што илјадници беа уапсени и стотици повредени.
Според организациите за човекови права, во протестите досега се убиени повеќе од 130 луѓе.
Иранските власти објавија дека многу членови на безбедносните сили се убиени за време на немирите, кои се претворија во најголема демонстрација на спротивставување на иранскиот шиитски муслимански верски естаблишмент во последните четири години.
Во средината на септември во Иран избувнаа антивладини протести по смртта на жената која беше во притвор на морлната полиција.
Дваесет и двегодишната Махса Амини паднала во кома неколку часа откако полицијата во главниот град ја обвини за кршење на строгиот закон со кој жените се обврзуваат да ја покриваат косата со хиџаб или марама.
Таа почина во болница неколку дена подоцна.
Семејството на Махса Амини тврди дека полицајците ја претепале со палки и и ја удирале главата во едно од нивните возила.
Полицијата ги отфрли обвинувањата, велејќи дека нема докази за злоупотреба и дека Амини доживеал „ненадеен срцев удар“.
Протестите започнаа на нејзиниот погреб на 17 септември и се проширија низ целата земја, брзо прераснувајќи во најголемите немири во Иран во последниве години.