Порано исклучително се почитувале семејните вредности и строго се внимавало од која куќа ќе се „однесе девојчето“, но и во која куќа ќе оди.
Некогаш, невестата живеела во куќата на нејзините родители пред бракот, а дури по венчавката почнувала да живее со младоженецот. Дури и посетите на младоженецот биле ретки, па често се случувало невестата да влезе во неговата куќа за прв пат дури откако ќе се изврши свадбениот ритуал.
Порано се веруваше дека душите на починатите предци активно учествуваат во животот на домаќинството и дека, на некој начин, тие живеат во куќата засекогаш, веднаш под прагот. Многу се грижеле за душите на предците, особено внимавале да не се налутат. Од таа причина го пренел и младоженецот преку прагот.
Се верувало дека стапките на младите им биле непознати на нивните предци, па ако стапнат на прагот, можат да стапнат и на душата на некој предок. Тоа би можело да ги налути, па младата брачна двојка да ја снајде некаква неволја.
И покрај промените што следеа со доаѓањето на новото време, кога младенците понекогаш живеат заедно неколку години пред да се венчаат, оваа традиција некако е зачувана до ден-денес.
Ако без друга причина, овој чин е многу забавен, како за младенците, така и за гостите, а често може да доведе до смешни ситуации кои долго се паметат.