Нападот на фабриката „Азот“ во Северодонецк ја започна последната фаза од заземањето на градот во источна Украина, кој моментално е последното упориште на украинската армија во областа Луганск.
На ист начин, пред еден месец, руските сили успеаја да го освојат пристанишниот град Мариупол, кога украинските борци од фабриката за челик Азовстал им се предадоа на руските војници.
Руското гранатирање на фабрика за азот во Северодонецк доведе до голем пожар, откако еден тон нафта истече од фабриката.
Оваа фабрика сега е главното упориште на украинската армија во Северодонецк.
Во оваа фабрика има и околу 800 цивили, кои се кријат од руските ракети во подрумот „Азот“.
Гувернерот на Луганската област Сергеј Гајдаи изјави дека Украина сѐ уште ја контролира хемиската фабрика „Азот“, додека поголемиот дел од Северодонецк е под контрола на Русија.
„Азот не е блокиран, има улични борби во близина на фабриката. Ситуацијата е сè уште многу тешка во селото Тошкивка, на северозападната периферија на Северодонецк. Сепак, украинските сили успешно го блокираа напредувањето на Русија кај Попасна“, рече гувернерот.
Начинот на кој руските сили окупираат дел од Северодонецк во голема мера потсетува на повеќемесечната битка за пристанишниот град Мариупол, која беше добиена минатиот месец.
Сценариото се повторува
Мариупол неодамна „падна“ по речиси три месеци жестоки борби. Офанзивата на овој град започна само неколку дена откако Владимир Путин започна „специјална воена операција“ во Украина.
Мариупол до минатата недела беше најголемата воена зона на југот, но и во целата земја.
Нападот започна со силно гранатирање, што ги принуди жителите да се кријат во подруми и засолништа.
Дел од граѓаните се евакуирани од Мариупол во првите денови од војната, кој за неколку недели беше целосно опколен.
Тактиката на руската армија во овој град се засноваше на отсекување на пристаништето од остатокот од регионот, како хуманитарна помош, но ниту војската не можеше да стигне до градот.
Прво, Мариупол беше опколен од правец на регионот Донбас, а потоа и од сите други страни.
Така многу жители, но и војската останаа без никаква помош. По дипломатски напори, од Мариупол беа отворени хуманитарни коридори за евакуација на цивили, но повеќето од нив беа евакуирани во Русија.
Одбраната на градот е концентрирана во фабриката за челик Азовстал, во чии подруми се сокриле неколку илјади цивили и војници.
По 88 дена жестоки борби, глад и жед, од Киев пристигна директива за суспендирање на одбраната на Мариупол. Цивилите се евакуирани, војниците се предале, а нивната судбина сега е во рацете на проруската самопрогласена Доњецка Народна Република (ДНР).
Истото сценарио, речиси три месеци подоцна, се случува и во Северодонецк.
Офанзива на Северодонецк
Офанзивата на исток, поточно кон Северодонецк, започна само неколку дена по падот на Мариупол.
Најисточниот дел од регионот на Донбас контролиран од Украина – градот Северодонецк на источниот брег на реката Сиверски Донецк и неговиот близнак Лисичанск на западниот брег – станаа главно бојно поле.
Руските сили напредуваа од три правци за да го опколат повлекувањето на Украинците на исток.
„Непријателот ги насочи своите напори на извршување на офанзивата со цел да ги опколи Лисичанск и Северодонецк“, рече Сергеј Гајдаи.
Претставниците на Кремљ неодамна потврдија дека битката за Северодонецк е од големо значење за руската армија.
Со освојување на Северодонецк, Русија би можела да ги обнови транспортните врски и другата клучна инфраструктура, со цел да формира копнен коридор од Русија до анектираниот полуостров Крим.
Според официјална Москва, тоа била една од главните цели на „специјалната воена операција“ во Украина.
Покрај тоа, водата тече назад кон Крим преку Северниот Кримски Канал, извор чиј проток Украина го прекина во 2014 година откако Кремљ го анектираше полуостровот.
Шојгу тврди дека автомобилскиот сообраќај меѓу „континентална“ Русија и Крим сега е отворен.
Северодонецк е првенствено еден од ретките градови во регионот што сѐ уште е во рацете на Украина.
На нешто помалку од 100 километри од него се наоѓа градот Краматорск, кој е административен центар на украинскиот дел на Донбас, од 2014 година, кога сепаратистите го окупираа источниот дел на тој голем слив.
Ова би влегло во нова фаза во војната во Украина, бидејќи со освојувањето на руската војска од Северодонецк, таа практично би добила упориште на територијата на Украина, од каде би можела да продолжи со понатамошни освојувања.