Холандија е во хаос поради протестите на земјоделците кои се бесни од плановите на владата, па дури и полицијата пукаше врз земјоделците.
Холандската полиција пукаше врз земјоделците кои возат трактори кои протестираа против плановите за намалување на емисиите на азот во северна Холандија во вторникот вечерта.
Како што соопшти нивната полиција, тие реагирале на „заканувачка ситуација“ кога земјоделците сакале да ја поминат блокадата за да излезат на автопатот во провинцијата Фрисланд и во таа прилика почнале да удираат со трактори во полициски возила.
Полицијата преку соопштение соопшти дека удрила во трактор и дека нема повредени.
Уапсени се три лица. Внатрешен истражител на холандската влада рече дека ќе ги разгледа настаните со оглед на тоа што полицијата употребила огнено оружје.
DUTCH POLICE FIRE AT DUTCH FARMERS
pic.twitter.com/UacSdgy8ei— The_Real_Fly (@The_Real_Fly) July 5, 2022
Зошто земјоделците протестираат?
Холандските фармери протестираат против владините планови за намалување на емисиите на азотен оксид и амонијак произведени од добитокот (до 70 отсто во некои области) до 2030 година.
Според извештајот, емисиите на азотен оксид и амонијак произведени од добиток (во урина и измет) мора да се намалат во близина на природните области кои се дел од мрежата на заштитени живеалишта за загрозени растенија и диви животни што се протега низ 27 земји на Европската унија.
Земјоделците се предупредуваат дека мора да се прилагодат или да се соочат со можно затворање на нивните фарми.
„Искрената порака е дека не сите земјоделци можат да ја продолжат својата работа, а оние што ќе ја продолжат веројатно ќе мора да се занимаваат со земјоделство на поинаков начин“, соопшти холандската влада овој месец.
Имено, Холандија е позната по интензивното земјоделско производство и чувањето на голем број добиток на мали површини.
На плановите и предупредувањата на владата земјоделците одговорија со протести, блокирајќи ги супермаркетите, патиштата и дистрибутивните центри.
Тие наведуваат дека неправедно се обвинети како загадувачи и дека другите индустрии, како што се воздухопловството и градежништвото, исто така придонесуваат за емисиите, но имаат помалку строги правила.
Велат и дека Владата не им дава јасна слика за нивната иднина поради предложените реформи.
Холандските земјоделци тврдат дека другите земји на ЕУ не ја казнуваат земјоделската индустрија толку строго како Холандија.
Изворот на проблемот се зелените политики на Европската Унија
Различни зелени партии, како холандската GroenLinks, со години лобираат за различни ограничувања на земјоделското производство низ Европската унија.
Преминот кон „еколошко“ земјоделство, иако и во него се користат различни хемикалии, но не исти како во класичното модерно земјоделство, затоа стана една од целите на Европската унија.
Намалување на употребата на пестициди, запирање на употребата на вештачки ѓубрива, деиндустријализација на земјоделското производство, скратување на синџирите на снабдување и намалување на сточарството се меѓу целите на ваквите политики.
Тие политики се сумирани во Европскиот зелен договор, одобрен во 2020 година од Европската комисија.
Крајната цел е да се направи Европската унија „климатски неутрална“ до 2050 година. До 2030 година емисиите на стакленички гасови во ЕУ треба да се намалат за најмалку 50 проценти.
Некои од целите се создавање на кружна економија (рециклирање, споделување, изнајмување и обновување наместо нови набавки), ревизија на системот за тргување со загадувањето (кој веќе постои во ЕУ), стратегијата „Фарма до маса“ според која храна треба да се произведува локално, укинување на даночни олеснувања за индустриите кои користат фосилни горива и пошумување.
Посебно интересен е планот за воведување на таканаречените „јаглеродни тарифи“, односно царини за увоз на производи во ЕУ од земји кои не се членки, а кои не придонеле за глобално намалување на загадувањето.
Ваквите политики, освен што ќе ги принудат другите земји во светот да ги прифатат насоките од Европскиот зелен договор за да можат да извезуваат во ЕУ под подобри услови, може да се искористат и за воспоставување трговски бариери за заштита на домашното производство и тие можат да спроведат форма на протекционизам.
Dutch supermarkets today. No farms, no food. Dutch farmers wins. pic.twitter.com/HFxUOdcN3D
— RadioGenova (@RadioGenova) July 5, 2022
Стандардите на Европа ќе паднат, но Африка ќе гладува (уште повеќе)
Делот што конкретно се однесува на земјоделците е стратегијата „Фарм до вилушка“, која има за цел да направи четвртина од земјоделското производство во ЕУ да биде органско до 2030 година, што не значи дека не користи хемикалии, само помалку и од поинаков вид. .
Употребата на пестициди треба да се намали за 50 отсто до 2030 година. Со оглед на тоа што пестицидите се незаменлив дел од современото земјоделство, а агрономските научни истражувања покажуваат дека без нивна употреба приносот на земјоделските производи би бил и до 40 отсто помал, под знак прашалник е како ЕУ планира да го направи тоа да се постигне без голем пад на производството и последователен пораст на цените на храната.
Уште полоша идеја е да се намали употребата на вештачки ѓубрива за 20 проценти.
Тоа ќе доведе и до послаб род и ќе биде дополнителен поттик за поскапување на храната.
Планирано е да се намали и отпадот од храна за 50 отсто, како и употребата на антибиотици во сточарството.
Земјоделците во Холандија се првите кои сериозно се најдоа на патот на ваквите политики, кои се лобираа од различни зелени партии во ЕУ, а ќе се спроведуваат без да се обрнува многу внимание на специфичните услови на одделни земји, времето на прилагодување или воопшто крајната профитабилност и целисходност.
Порастот на цените на храната во последните месеци може да биде само почеток на проблемот, а на крајот од патот, Европската унија од еден од најголемите светски извозници на храна би можела да се претвори во нето увозник.
Реперкусии нема да почувствуваат само граѓаните на Европската унија, бидејќи намалувањето на производството на храна во ЕУ и повисокиот увоз ќе доведе до зголемување на цените на храната во целиот свет.
Штетноста на радикалните политики лобирани од зелените партии во ЕУ ќе ја почувствуваат и граѓаните на нејзините земји-членки преку пад на стандардите и поскапување на храната.
Сиромашните, претежно во африканските земји, би можеле буквално да гладуваат поради нив. А вкупниот број на оние кои гладуваат веќе се зголеми за време на пандемијата.