На членките на ЕУ им требаше еден месец за конечно да се договорат за забрана за увоз на нафта од Русија.
Сега кога се договорија да прекинат 90 отсто од увозот на руска нафта и нафтени деривати до крајот на оваа година, со исклучок на Унгарија и некои други, од ден на ден се објавуваат западни анализи кои покажуваат дека ЕУ ќе има повеќе штета од Русија.
Кога претседателката на Европската комисија Урсула фон дер Лајен предложи ембарго на руската нафта на 4 мај, таа не ги предвиде сите последици.
Главната цел, рече таа, е да се намалат приходите на руската воена машина што ја нападна Украина.
Сепак, американската министерка за финансии Џенет Јелен уште во април предупреди дека ембаргото може да направи повеќе штета отколку добро, велејќи дека тоа ќе поттикне дополнително зголемување на цените на енергијата на светскиот пазар.
Русија ќе извезува помалку нафта, предупреди таа, но по повисока цена.
Кога ЕУ се соочи со жилав отпор од Унгарија, Чешка, Словачка, Бугарија и други, Фон дер Лајен почна да губи надеж за договор за ембарго, па се повлече.
Таа пред две недели за MSNBC изјави дека Унијата мора да внимава да не се казнува премногу казнувајќи го Владимир Путин.
„Ако веднаш се откажеме од нафтата, тој ќе стави нафта што не ја продава во ЕУ на светскиот пазар, каде што цените ќе растат, па ќе ја продаде за повисока цена и на тој начин ќе го пополни воениот буџет“, вели шефицата на Комисијата.
Меѓутоа, кога минатата недела беше постигнат неочекуван договор на ЕУ за ембарго, барем како рамка, Фон дер Лајен направи нов пресврт, враќајќи се на старото тврдење дека ембаргото економски ќе ја ослабне Русија и ќе и отежне да води војна во Украина.
Случувањата покажуваат дека американскиот министер бил во право. Производството и извозот на руската нафта паднаа по агресијата врз Украина, но привремено.
Руското производство повторно расте и е само два отсто пониско од истиот период лани.
Во текот на мај и јуни, Москва очекува најмалку 10 милијарди долари дополнителни приходи од извозот на нафта, кој скокна на 120 долари за барел откако беше објавено европското ембарго.
Покрај тоа, Русија однапред се подготвила за ембарго, пренасочувајќи го извозот на нафта од Европа во Азија.
Во тоа на Москва и помогнаа најголемите светски увозници на „црното злато“, Кина и Индија, кои драстично ги зголемија нарачките од Русија, особено што купуваат барел со попуст од околу 30 долари.
Освен тоа, сиромашната Индија го зголемува извозот на деривати, кои се претпоставува дека се произведуваат од руска нафта. Ги извезува во Европа, а според Блумберг дури и во САД.
Накратко, иако ЕУ го забрани увозот на руска нафта и деривати со танкери, тие веќе пристигнуваат во Европа преку околината, по повисока цена.
Пазарните експерти предупредуваат дека бродарите вешто успеваат да ја прикријат трговијата со руска нафта.
Се претоварува од еден на друг брод, се меша со нафта од Персискиот Залив и други извори, според искуството стекнато во заобиколувањето на санкциите против Иран и Венецуела.
Очигледно, Кина и Индија, кои сега ја купуваат руската нафта поевтино, стануваат добитници на европското ембарго, а ни Русија не е во загуба.
Најголем губитник, како што предупреди Јелен, ќе биде Европската Унија, која ќе плати највисока цена.
Откажувањето од сите руски енергетски извори ќе ја чини Унијата до 200 милијарди евра, според некои проценки.
Кој ќе плати за тоа не е тешко да се заклучи. За да ги ограничат цените на бензинот, дизелот, гасот, струјата и да ги заштитат најзагрозените граѓани, европските влади ќе доделат десетици милијарди евра субвенции.
Европските компании ќе имаат дополнителен скок на трошоците за енергија и суровини, што значи дека ќе ја изгубат конкурентноста со кинеската и американската економија.
Сепак, најлошото ќе биде за граѓаните чии високи цени на горивата и зголемената инфлација ќе го намалат нивниот животен стандард.
Кремот од ембаргото ќе го подигнат производителите на нафта, трговците и посредниците, во вид на екстра профит.
Така, минатата недела Унијата успеа да постигне политичко единство за (разреденото) ембарго на руската нафта.
Но, ова не е нејзина победа, бидејќи самата Унија ќе претрпи најголема економска штета, додека Русија може без пречки да ја продолжи војната, пишува новилист.хр.