На сите им се случило да доцнат на работа, некој важен настан или на обично кафе со пријател, но постојаното доцнење во сите прилики е непочитување на луѓето што нè чекаат, очекуваат и го посветуваат нивното време за нас.
Колку и да сме креативни во измислување изговори за кои доцниме, зад сето ова стојат четири рационални и реални причини, кои, барем за нас самите, мора да ги признаеме.
1. Вистинската причина за доцнењето е лошата организација на времето, затоа што распоредот е преполн со задолжително вметнување работи што сме заборавиле да ги правиме за време на работното време и фактот дека неизбежно барем една работа од распоредот да доцни со реализацијата .
2. Лошата проценка на времето е друга вистинска причина. Имено, честопати мислиме дека знаеме колку треба да стигнеме до одредена локација, но најчесто се покажува дека е значително подолго отколку што мислевме, затоа што заборавивме да додадеме фактор на гужва во нашите пресметки.
3. Една од главните причини за доцнењето е недостаток на сон. Предоцна будење предизвикува хистерична подготовка и, следствено, доцнење на училиште, работа и првиот утрински состанок. Лекот е едноставен – легнете порано.
4. Оние кои секогаш паметат сè, и ќе го запишат подоцна. Овие луѓе секогаш ќе доцнат.
