Иако не е познато зошто се бореле, борбите се одвивале во време на климатски промени и премин од суви во влажни периоди, заедно со серија големи поплави, што може да предизвикало конкуренција меѓу клановите.
Меѓу племенските групи кои се населуваа на источниот брег на Нил во северен Судан пред околу 13.400 години, не секогаш владеел мир, како што откриваат ранети тела закопани на гробишта на едно од најстарите места во светот.
Научниците во четвртокот изјавија дека новата анализа на остатоците од гробиштата Јабел Сахабе ископани во 60-тите години на минатиот век обезбедиле нов увид во ова праисториско крвопролевање, вклучувајќи докази дека имало посилни судири отколку една смртоносна пресметка како што се верувало претходно.
Скелетните остатоци на 61 маж, жена и дете откриваат дека на нив 41 има трага од најмалку една рана, претежно од копје или стрела. Кај некои се пронајдени зараснети рани, што укажува на тоа дека лицето ја преживеало борбата.
16 од нив имале и санирани и неизлечени рани, па се верува дека преживеале една борба и биле убиени во друга. Микроскопско испитување на коските открило остатоци од каменото оружје.
Оригинална анализа од 60-тите години на 20 век идентификувала само 20 лица со некои рани, а никој немал рани што зараснале.
Распространетото насилство подеднакво ги погодило мажите и жените, а имало и ранети четиригодишни деца, рече палеоантропологот Изабел Кревекур од Францускиот национален центар за научни истражувања на Универзитетот во Бордо, главен автор на студијата објавена во списанието „Научни извештаи“.
„Се чини дека една од главните смртоносни својства е да се намали и да се предизвика загуба на крв“, рече Кревекур.
Иако копја и стрели можат да бидат истрелани од далечина, постојат докази и за тесна борба со бројни случаи на фрактури, удари на подлактицата и скршени коски на раката.
Ловци – колекционери живееле во тоа време во долината на Нил, пред развојот на земјоделството. Тие ловеле цицачи како антилопа, риби и собирале растенија и корени. Нивните групи биле мали, веројатно и до сто.
Иако не е познато зошто се бореле, борбите се одвивале во време на климатски промени и премин од сушни во влажни периоди, заедно со серија големи поплави, што може да предизвика конкуренција меѓу ривалските кланови за ресурси и територија.