Популацијата на риби драстично се намалува поради прекумерниот риболов, загадувањето со пластика и другите штетни човечки практики, предупреди во понеделникот WWF.
„Отсекогаш ги користевме морињата, океаните и реките како извор на храна и други ресурси, а денес ги користиме дури пет пати повеќе од пред 50 години“, предупредува WWF во новата кампања „И на морето му треба одмор!“ .
Многу популации на риби веќе се драстично намалени, а нивниот број продолжува да се намалува.
Освен тоа, загрозени се и други морски суштества, како што се морските желки и китови, бидејќи намалениот рибен фонд значи дека наскоро и тие нема да имаат доволно храна.
Патрик Крстиниќ, експерт за морски биодиверзитет во WWF Adriatic, истакнува дека драстично се намалува бројот на видови риби и бројот на популации на одредени видови во морето.
„Ни истекува времето, веќе не е доволно да се зборува за овој проблем, мора итно да се дејствува. Се доведува во прашање опстанокот на морските животни, како и постоењето и квалитетот на животот на многу луѓе“, вели Крстиниќ.
Тој предупредува дека ако не ги промениме нашите навики, од алатките што ги користат рибарите до оние од нас кои јадат риба, би можеле да завршиме со повеќе пластика отколку риби во морето.
„И тоа многу пред 2048 година, која научниците ја означија како критична кога станува збор за состојбата на морето.
– Веќе во нашиот живот, додава тој, може да се случи да немаме доволно риба за храна. За многумина веќе е недостапно, токму затоа што ги има се помалку, вели тој.
Во WWF истакнуваат дека се посветени на заштита на морињата ширум светот.
Со цел да се обезбеди одржливо управување со морските ресурси, нивните експерти тесно соработуваат со рибари, локални и европски институции, како и други невладини организации.
Со векови, големите морски области се сметаат за неисцрпен извор на храна и други ресурси, а сега, истакнува WWF, знаеме дека 35 отсто од светските рибарски ресурси се преексплоатирани, а дури 63 отсто на ниво на Средоземното Море и Црното Море.
WWF работи на промена на тој тренд преку воспоставување „забранети риболовни зони“ за да можат и морето и рибите да се опорават, промовирајќи алтернативни извори на приход за крајбрежните заедници, како што е риболовниот туризам и поддржувајќи ги рибарите и носителите на одлуки да се префрлат на одржливи риболовни практики.