Во светлината на честите ракетни тестови на Северот и опасноста комунистичката земја да изврши нова нуклеарна проба за да ја подобри ударната моќ, во Јужна Кореја се зголемуваат гласовите кои се залагаат земјата со 51 и пол милиони жители да се вооружи со нуклеарни бомби.
На 2 ноември, Северна Кореја истрела салво од најмалку 17 проектили, од кои едната, за прв пат во историјата на ракетната програма на земјата, полета на југ, иако заврши во меѓународни води надвор од територијата на идеолошката, политичката и воен ривал на Република Кореја.
Владата во Пјонгјанг го искористи фактот што е во релативно медиумско лудило поради настаните во Украина и тензиите во Тајван да лансира над педесет проектили од различни типови оваа година и на тој начин да ги собере податоците и искуството потребни за дополнително подобрување на својата завидна ракетен арсенал.
Сепак, на југот на Корејскиот Полуостров, како и пошироко во Источна Азија, постојат стравувања дека природното продолжување на тие сеопфатни вежби, кои во значителна мера се изведуваат како реакција или одмазда на честите заеднички маневри на армиите на САД, Република Кореја и Јапонија, би можеле да бидат нов нуклеарен тест.
Пјонгјанг го изврши својот последен нуклеарен тест, негов шести по ред, во 2017 година и сега е нестрплив, според воените и политичките коментатори во Сеул, да тестира различни форми на нуклеарни боеви глави кои би можеле да се монтираат на ракетите што ги тестира и, згора на тоа, да се принуди официјалното признавање од САД како нуклеарна сила, што потоа во догледна иднина би можело да им донесе постепено олеснување на економските санкции кои беа воведени како казна за развојот на нуклеарно оружје.
Серијата ракетни тестови и заканата од нова нуклеарна проба која ќе ја зајакне ударната моќ на комунистичката држава со која владее семејството Ким, сепак, предизвикуваат нервоза во Јужна Кореја, каде што се зголемуваат гласовите дека земјата повеќе не може да се потпира единствено на конвенционалното оружје и американското нуклеарно оружје, чадор за одбрана од можен нуклеарен напад од Северот и дека треба да развие сопствена низа нуклеарно оружје и на тој начин да воспостави стратешка рамнотежа на Корејскиот полуостров.
Тоа што Јужна Кореја има индустриска, технолошка и суровина база за вооружување со нуклеарни бомби и ракети што би ги носеле, воопшто не е спорно.
Сеул, покрај бројните нуклеарни реактори (дури 25 од нив), има балистички ракети од сопствено производство и вселенска програма во која лансира сателити во орбитата со домашни ракети „Нури“.
Исто така, се верува дека земјата има доволно нуклеарно гориво за производство на четири илјади боеви глави.
Анкетите на јавното мислење во Јужна Кореја во моментов покажуваат дека околу 75 отсто од граѓаните се за опремување на земјата со нуклеарно оружје и дека две третини од граѓаните претпочитаат нивната земја да развие сопствено нуклеарно оружје наместо да прифаќа американски нуклеарни бомби на нејзина територија (само околу девет проценти од испитаниците).
Аргументи за и против вооружување на Јужна Кореја со нуклеарни бомби
Главниот аргумент на јужнокорејските коментатори кои сакаат да видат нуклеарни ракети во составот на нивната армија е дека Демократска Народна Република Кореја, која го изврши првиот нуклеарен тест уште во 2006 година, во септември ги промени одредбите во врска со употребата на ова оружје за прв пат, оставајќи ја на себе можноста за превентивен (односно првиот) удар.
Исто така, владата во Пјонгјанг, според поборниците за нуклеарно опремување на јужнокорејската армија, во април ја објави својата намера да ги опреми своите сили во близина на границата со Југот со таканаречено тактичко нуклеарно оружје, односно боеви глави со релативно мала моќност, кој може да се користи за да се истребат големите концентрации на спротивставени трупи на фронтот.
Тие, исто така, ја застапуваат интригантната идеја дека Вашингтон, соочен со опасноста од севернокорејски ракети со долг дострел способни да носат термонуклеарни боеви глави и да стигнат до целата територија на САД, всушност нема да го преземе ризикот да одговори на нуклеарниот напад на Пјонгјанг врз Сеул со нуклеарни бомби, со што ги испровоцира Севернокорејците да го таргетираат северноамериканскиот континент.
Во тој дискурс, вооружувањето на Јужна Кореја би било дури и „лективно“ за САД бидејќи ќе го ослободи Вашингтон од одговорноста да возврати во корист на Сеул во случај на нуклеарен напад од Пјонгјанг на југот и ќе ја реши загриженоста за тоа дали Северот би потоа се насочени кон самите САД.
Конечно, поддржувачите на нуклеарно вооружена Јужна Кореја со право ги гледаат честите ракетни тестови на Северна Кореја оваа година како доказ сам по себе дека Пјонгјанг искрено се обидува да развие различни средства за испорака на нуклеарни бомби.
Застапниците на тезата за нуклеарна Јужна Кореја, сепак, се свесни што за регионот би значело нејзино опремување со такви средства, односно дека речиси сигурно би ја поттикнало Јапонија да го развие истото оружје.
Бидејќи земјата на изгрејсонцето, иако официјално е воено-политички сојузник на Јужна Кореја, во последниве години всушност има релативно лоши односи со Сеул, со кој се расправа не само за историските проблеми како што е масовната трудова експлоатација на корејските поданици на Јапонската империја пред и за време на Втората светска војна, сузбивањето на корејскиот јазик и култура за време на окупацијата или преземањето на жените од Корејскиот полуостров во сексуално ропство во борделите на јапонската армија, но и околу територијата – конкретно, островот наречен „Такешима“ во Јапонија и „Токдо“ во Република Кореја.
Понатаму, нуклеарна Јужна Кореја не само што не би одговарала на Токио, туку и на Пекинг, кој тогаш би имал економски многу силна и тешко вооружена сила сосема блиску до сопствената територија, која, за разлика од неразвиената Северна Кореја, не би можела да ја одлучно влијае.
Уште повеќе, може да се каже дека нуклеарна Јужна Кореја не би му одговарала ниту на Вашингтон, бидејќи ослободувањето од американскиот нуклеарен чадор драстично ќе ја зголеми моќта на Сеул самостојно да одлучува за економските и политичките прашања во меѓународните односи и ќе ја намали важноста на присуството на Американските сили на Корејскиот Полуостров.
Ова, сепак, во голема мера е привлечноста на нуклеарната бомба за оние во Јужна Кореја кои се за тоа – додека нуклеарниот арсенал би се развивал под изговор на заканата што ја претставува режимот во Пјонгјанг, Република Кореја всушност би стекнала, односно ќе ја продлабочи воената и политичката независност од САД и Кина.
Сите информации поврзани со најновите случувања во Северна Кореја можете да ги прочитате ТУКА.