Како дел од идеолошкиот повоен жар и желбата за најсилна можна изградба на социјализмот, хомосексуалците биле напаѓани и од судскиот и полицискиот апарат на државата на Јосип Броз Тито.
Кривичниот законик на ФНРЈ од 1951 година строго ги казнувал хомосексуалците.
– За неприроден блуд меѓу две машки лица, сторителот ќе се казни со затвор во траење од две години – стои во овој закон.
Интересно е што само мажите биле на удар на режимот на Тито, додека истиот закон ги декриминализирал лезбејските односи, иако ниту еден закон што важел дотогаш никогаш не го специфицирал полот на сторителите.
Од 1945 до 1977 година на ниво на целата Федерација биле осудени 1.500 мажи, од кои повеќето во Хрватска и Србија.
Тие биле казнети со прилично тешки затворски казни, кои, сепак, биле намалени по жалбите.
Сепак, останува фактот дека некои од нив одлежале две години затвор поради љубовта и сексуалноста.
И тоа не е се. Нивните имиња биле објавувани во весниците, биле прикажувани како непријатели на социјализмот, буржоаски декаденти и расипници на младите.
Во тоа време, сè уште постоеле раширени предрасуди да се биде хомосексуалец со заведување или иницијација во раниот пубертет или адолесценција.
Немало примери за присилно испраќање на лекување, но било забележано дека судиите биле поблаги кон оние кои ветувале дека ќе подлежат на некаков третман.
Адвокатот Иван Симиќ тврди дека овој закон ја третирал хомосексуалноста како неприроден блуд.
– Хомосексуалноста беше третирана како општествено незаконско однесување од крајот на војната до 1970-тите, кога беше декриминализирана. Тоа беше време на крути и рестриктивни општествени околности – објасни тој.
Сепак, тој објасни дека и подоцна позицијата на хомосексуалците била тешка.
– Имаше институт на дискреционо овластување на властите да избираат кога ќе ги стават на одредени општествено одговорни позиции, така што факт е дека некој геј често се цени како основа дека некој е неподобен – рече Симиќ.
Но, тој напоменува дека тоа било време на бројни непријатности, па затоа исто така било лошо да се има четник во семејството, предвоен богаташ или член на семејство да завршил на Голи оток.
Овој член од законот бил избришан во 1977 година, а во 1980 година биле направени првите чекори кон еманципација и јавна видливост на хомосексуалците.
Југославија не била исклучок во казнувањето на хомосексуалците.
Во истиот период, меѓу 50.000 и 70.000 хомосексуалци биле осудени во Западна Германија, 30.000 во Англија и околу 20.000 во Италија.