Што се случи вчера на Црвениот плоштад? Сите очекуваа дека руската политичка и воена елита ќе ја искористи приликата јасно да му ги докаже на светот тврдењата дека руската воена индустрија без проблем ги надополнува загубите во Украина, па се очекуваше долга колона, пред се тенкови, пешадиски борбени возила, самоодни артилериски и противвоздушни системи… но, ништо.
Буквално ништо, пишува Индекс.
Не е дека руската армија, дури и во овие тешки моменти за нив, не можеше да собере десетици борбени возила и да ги вози низ Црвениот плоштад. Сепак, не сите.
Не би можеле да ги изложат најновите тенкови Т-14 Армата, бидејќи државната пропаганда тврди дека сите дваесет од нив (прототипи и возила за тестирање пред производство) се во окупирана источна Украина, каде екипажот се подготвува за одлучувачка битка. Но, тие можеа да ги возат другите.
Руската државна телевизија пред пет дена објави видео од посетата на министерот за одбрана Сергеј Шојгу на десетици тенкови во окупираниот дел на Украина. Меѓу нив беа и новите модели Т-90М.
Мора да се признае, огромното мнозинство од прикажаните тенкови беа Т-72 и Т-62, но камерманот многу се трудеше тоа да не го прикаже на видеото, па целата епизода беше монтирана како Шојгу да гледа во непроценливо количество Т- 90.
Самиот Путин на 25 март изјави дека тамошната воена индустрија ќе произведува и модернизира 1.600 тенкови во следните три години, што приближно би значело еден и пол тенк дневно.
Затоа, тие можеа да го одделат неделното производство и удобно да го возат низ Црвениот плоштад. Иако тенковите ги управувале работници на УралВагонЗавода.
Сепак, ништо од тоа. Само еден Т-34 со големо црвено знаме што имаше голем чекан и срп од едната страна – симболот на Советската комунистичка партија (и пошироко) – а од другата страна ознаките на Првата гардиска бригада на Црвената армија, така што на сите веднаш им е јасно чии традиции и припаѓаат на Русија војската.
Вклучувајќи го масакрот на повеќе од 21 илјада полски офицери, подофицери и војници во Катинската шума во март 1941 година.
Масакрот бил организиран од НКВД (Народен комесаријат за внатрешни работи), но поради обемот на задачата бил извршен во соработка со Црвената армија.
Така, кога веќе немаше тенкови, оклопни транспортери и артилерија, Путин ја искористи можноста повторно да го потсети Западот каква нуклеарна сила е Русија, возејќи три камиони-фрлачи на интерконтинентални балистички ракети РС-24 Јарс. Со многу јасна порака – иако сме без војска, сепак сме доволно силни да ве уништиме сите.
Путин повеќе би сакал да ја прескокне вчерашната парада
Ако руската војска може да достави десетици борбени возила на Црвениот плоштад и да ја направи парадата пристојно голема, зошто да не?
Затоа што Путин, кој параноично се плаши од атентат, реши да скрати се што е можно повеќе.
Сигурно тој час, кој го помина на Црвениот плоштад, му се чинеше бескрајно долг.
На крајот на краиштата, што се однесува до него, убедливо најважниот дел од парадата беше говорот во кој тој го обвини Западот дека ја напаѓа Русија и се обидува да ја уништи.
„Нивната единствена цел е да ја видат нашата земја како паѓа“, рече Путин, мислејќи на Западот, кој го обвини дека ги поттикнува „нациите едни против други, ги дели општествата, предизвикува крвави конфликти“.
Тој додаде дека Русија сака „мирна иднина“ и го обвини Западот дека сее „омраза и русофобија“. Конечно, Путин директно ја поврза иднината на Русија и рускиот народ со успехот на војната во Украина. Доволно долго за повторно да се даде приоритет.
Во говорот недостигаше никакво спомнување на големите руски успеси во Украина. Битката за Бахмут сѐ уште трае.
Големата зимска офанзива се покажа како катастрофална и донесе само огромни загуби во работна сила и опрема, па ни Путин повеќе не верува во можноста за ослободување на Донбас.
Згора на тоа се очекува и голема украинска контраофанзива.
Големата воена парада на Путин по повод крајот на Втората светска војна беше обновена во 2000 година.
И тоа секогаш му беше најважниот и најубавиот ден. До оваа година, кога попрво би ја прескокнал.