Израелското бомбардирање на Меѓународниот аеродром во Алепо, Сирија, во вторник е втор пат за помалку од една недела.
Последниот воздушен напад, кој сириското Министерство за надворешни работи го нарекува „воено злосторство“, ја оштети пистата и ја стави надвор од употреба.
Ова не е првпат Израел да напаѓа сириски аеродроми.
Минатиот јуни, поради израелските воздушни напади, меѓународниот аеродром во Дамаск беше привремено затворен.
Израел, исто така, изврши бројни напади во Сирија во последните денови, но само неколку од нив официјално призна.
Предупредување до Иран
Според Сириската опсерваторија за човекови права (SOHR) со седиште во Велика Британија, Израел удрил во складиште во комплексот на аеродромот што им припаѓа на борците поддржани од Иран, сојузници на сирискиот претседател Башар ал-Асад.
Три лица беа убиени во нападот во вторникот, додаде SOHR.
Политичкиот аналитичар Сами Хамди истакнува дека ударите мора да ги ставиме во контекст на фактот дека сојузниците на Соединетите Американски Држави се плашат од влијанието на Иран во време кога американскиот претседател Џо Бајден „притиска“ за нуклеарен договор со Техеран.
„Нападот е предупредување за Иран да покаже дека Тел Авив ќе продолжи да се спротивставува на наметнувањето на нова политичка динамика на нуклеарниот договор и покрај Вашингтон“, изјави тој за Ал Џезира.
Тој додава дека тоа е, исто така, „предупредување за Ал Асад дека ќе има последици за инфраструктурата на Сирија ако се искористи за да се подобри очекуваното воспоставување на иранско влијание, што се очекува да го донесе нуклеарниот договор“.
Без можност за договор
Сириските државни медиуми објавија дека израелските напади на аеродромот во Алепо предизвикале материјална штета, но не споменаа жртви.
Се известува и дека сириската воздушна одбрана пресретнала и соборила дел од израелските ракети.
Иако сириското Министерство за надворешни работи во средата ги осуди нападите како „воено злосторство“ и го повика Израел на одговорност, Хамди вели дека властите немаат реални опции за унилатерален одговор поради зависноста на режимот од воената помош од Русија и Иран.
„Русија нема интерес за конфликт со Израел, а Иран внимателно следи да не биде испровоциран во отворен конфликт што може да ја загрози позицијата на Бајден за нуклеарниот договор, кој, во очите на Техеран, треба да биде многу добар“, вели Ал Џезира. истакнува соговорникот.
Наместо тоа, владата на Сирија е задоволна со осуди и „ПР-кампања во која се тврди дека нападите се „доказ“ дека Асад припаѓа на „логорите на отпорот“ кои се противат на окупацијата на Палестина“, вели Хамди.
Пораката на Израел до Асад
Од 2011 година, Израел изврши стотици напади врз цели под контрола на владата во Сирија, но ретко ги признава или зборува за овие операции. Но, тој претходно призна дека целел на базите на вооружените групи блиски до Иран, како што е либанскиот Хезболах.
Во средата, претседателот на Комитетот за надворешни работи и одбрана на израелскиот парламент, Рам Бен-Барак, изјави за радио Ynet дека нападите се сигнал за Ал Асад.
„Нападот значи дека одредени авиони нема да можат да слетаат и тоа е пораката што му беше испратена на Асад: Ако авионите чија цел е да им помогнат на терористите да слетаат, сирискиот транспортен капацитет ќе биде нападнат“, посочи тој, но не кажа отворено дека Израел го извршил нападот.
Улогата на Иран во Сирија
Иран е близок соработник на режимот на Асад и е вклучен во конфликтот од неговиот почеток.
Паравоените сили блиски до Иран, меѓу првите либанскиот Хезболах, се бореа со сириската армија против вооружените опозициски групи.
Владимир Сотников, руски аналитичар за меѓународни односи, истакнува дека преку сирискиот конфликт, Иран првенствено сака да застане против непријателите на Израел и САД, како водечки актери во регионот.
„Геополитички гледано, верувам дека вмешаноста на Иран се објаснува преку неговите намери да ја задржи и зајакне улогата на водечката сила во регионот, за што жестоко се натпреварува со американскиот сојузник Саудиска Арабија, која ја поддржува сириската опозиција“, изјави тој за Ал Џезира.