Клапсидри се едни од најстарите методи за мерење на времето и се најдени не само во Египет и Месопотамија, туку дури и во Америка.
Кога луѓето ќе го слушнат зборот „Клепсидра“, обично мислат дека станува збор за некое античко грчко божество или остров. Сепак, тоа е повеќе од 2.500 години стар уред за мерење на времето, исто така познат како фенјан или персиски часовник за вода.
Овие пригодни и интригирачки уреди функционирале врз основа на протокот на вода над кој времето можело точно да се одреди. Персиските часовници за вода се користеле од најмалку 500 години п.н.е. и сè до падот на Римската империја во 5 век тие биле во употреба низ цивилизираниот свет.
Песочен часовник е изум на античките Персијци кои го мереле времето поставувајќи помал сад со дупка на дното во сад со вода. Водата полека го исполнувала помалиот сад додека не стигне до врвот, кога помалиот сад потонува. Тогаш слугата задолжен за времето треба да извади мал сад, да го испразни и да го врати на површината на водата, забележувајќи колку пати потонал од изгрејсонцето.
За Персијците, водените часовници биле особено важни во земјоделството. Имено, бидејќи поголемиот дел лежеле на пустинска почва, на персиското земјоделство му требаше ефикасно наводнување.
Со цел секоја фарма да добие еднаков удел на вода, ќе се изберат двајцата најценети мажи во селото да го пренасочат протокот на вода врз основа на часовниците на вода и да им обезбедат на секоја фарма иста количина вода.
Клепсидри се користеле и во антички Рим за да се одреди должината на јавните говори.