Мандарините се темата на овогодинешните божиќни украси на московскиот Стари Арбат, пешачка зона во центарот на градот: пластични мандарини висат од дрвјата посипани со вештачки снег, продавница во облик на џиновска мандарина продава сувенири во облик на мандарини, а луѓето се редат за да бидат измерени на огромна реплика на вага за храна во советски стил, пишува DW.
Градот се труди напорно да го подигне расположението на почетокот на оваа четврта зима од војната.
Дури и сеприсутните постери со портрети на војници и реклами што рекламираат услуги на фронтот сега се гледаат само спорадично.
Бидејќи дури и во главниот град на Русија, навидум стотици километри оддалечен од борбите, воениот замор е опиплив.
Украинските беспилотни летала редовно летаат кон Москва, а чувството на нелагодност расте.
Неодамна, еден напад беше толку масовен што дури и државната телевизија не можеше едноставно да го игнорира, како што често се случува: сите четири главни аеродроми во Москва мораа да бидат затворени со часови во текот на ноќта, предизвикувајќи голем број патници да ги почувствуваат последиците.
Желба за добри вести
Дека воениот замор не е синоним за подготвеност за компромис станува јасно кога ќе ги прашате луѓето на улица за сето ова.
Секој сака мир, „и сите да се вратат дома“, ни вели една постара жена, едвај држејќи ги солзите.
„Толку би сакала да чујам добри вести во новата година, но песимизмот е посилен“, вели друга.
Кога се прашуваат за можни руски отстапки, има мала подготвеност за одговор, темата е премногу чувствителна.
Оние кои сакаат да коментираат се груби.
„Зошто компромис? Која беше поентата на сето ова?“, ни вели една жена во педесеттите години, пред нејзиниот син да ја запре, тие велат дека не знаат многу за високата политика и би сакале да не кажат ништо.
„Путин ги постави условите, а ние се држиме до нив. Сè друго е исклучено“, вели еден млад човек.
Тоа е став што често го слушаме: Дури и во клубот Валдај, тинк-тенк и форум за дискусија за надворешна политика што го започна Путин, експертите се согласуваат дека Москва нема да попушти – особено кога станува збор за територии што ги бара Русија.
Путин постојано ја одржува својата позиција три и пол години и нема да ја промени ниту сега, вели Фјодор Лукјанов.
Како една од водечките фигури во размислувањето за надворешната политика на Путин, тој е на списокот на санкции на Украина и Канада.
Тој, исто така, остава самоуверен впечаток во однос на ЕУ: Унијата нема што да бара на преговарачката маса, вели тој:
„ЕУ нема оружје, нема пари и е внатрешно поделена“. Украина одамна сфати дека Европа е „несигурен сојузник“, додава Лукјанов.
Фактот дека ЕУ продолжува да ја поддржува Украина и покрај сите нејзини внатрешни спорови, дека продолжува да испорачува големи количини важно оружје, а сега ги замрзна руските средства на неодредено време, се чини дека ја иритира руската елита многу повеќе отколку што би сакале да признаат: додека САД некогаш беа примарна цел на отровна антизападна пропаганда, сега се првенствено цел на ЕУ.
Лавров ја обвинува ЕУ за лицемерие
Државната телевизија остро ја критикува „военоподбуцнувачката ЕУ“, додека рускиот министер за надворешни работи Сергеј Лавров го обвинува Брисел за лицемерие и тврди дека Унијата нема интерес за мир. Сепак, се чини дека самиот Лавров повеќе не игра улога во мировните преговори.
Преговорите сега ги водат „пријатели и семејство“, роднини и доверливи лица на самите претседатели.
На масата не се политички експерти, туку бизнисмени, зетот на Трамп, Џаред Кушнер, и инвеститорот Стив Виткоф, преговараат за САД, а инвестицискиот банкар Кирил Дмитриев за Русија. Тој е оженет со најдобрата пријателка на ќерката на Путин – тие се познаваат со години.
Експертот за надворешна политика Лукјанов го нарекува тоа „деинституционализација на надворешната политика“ и го опишува како нешто позитивно, како единствен одржлив пат во моментов, бидејќи „формалните структури и институции, без разлика дали се руски или американски, не постигнале ништо“.
Новогодишни желби
Руската јавност е веќе доста запознаена со Кушнер и Виткоф: нивните средби со Путин се широко објавувани, а преговарачот на Путин, Дмитриев, објави снимки на Инстаграм од неговите прошетки со двајцата Американци.
Државната телевизија посвети долг сегмент на историјата на семејството Кушнер.
Неговите предци биле еврејски партизани во Белорусија, која била окупирана од нацистите, и успеале да избегаат од гетото.
Статијата завршува со зборовите: „Кушнерови нема да заборават кој сакал да ги убие. И нема да заборават кој ги ослободил: Русите“.
Новогодишни желби за 2026 година? Мир, ни кажуваат речиси сите интервјуирани луѓе во центарот на Москва.
„Да можам повторно да патувам во која било земја“, вели младата жена во скап капут од визон, „и повторно да бидам добредојдена насекаде“.