Дури 22 милиони работни места се изгубени во развиените економии поради пандемијата на „Ковид-19“, објави Организацијата за економска соработка и развој (ОЕЦД).
Само објавениот Годишен извештај на ОЕЦД за изгледите за вработување исто така наведува дека државните програми за вработување, спроведени среде кризата со коронавирусот, сочувани околу 21 милиони работни места.
Сепак, богатите нации се соочуваат со закана од долгорочен пораст на стапката на невработеност, бидејќи на многу неквалификувани работници, кои bile раселени од пандемијата, тешко им е да најдат ново вработување, пренесува CNBC.
„Многу изгубени работни места за време на пандемиската криза нема да закрепнат“, рече Стефан Карсило, раководител на Службата за работни места и плати на ОЕЦД, за време на брифингот за извештајот.
Во мај 2021 година, стапката на невработеност во земјите на ОЕЦД падна на 6,6 проценти, но сепак е најмалку 1,0 проценти над нивото на пандемијата.
Од 22 милиони луѓе кои останале без работа низ економиите на ОЕЦД, осум милиони се невработени, а 14 милиони се сметаат за неактивни.
Експертите на ОЕЦД не очекуваат дека вкупното вработување во земјите-членки на оваа организација ќе се нормализира до третиот квартал на 2023 година.
Сепак, ситуацијата со вработувањето во некои земји, како што се оние во азиско-пацифичкиот регион, кои покажаа дека се подобро способни да се справат со кризата, може побрзо да се подобри.
Во извештајот се наведува дека кризата на пазарот на трудот веројатно ќе влијае на младите повеќе отколку на пошироката возрасна работна популација.
„Лузни во однос на вработувањето и заработувачката може да траат кај младите“, рече Стефано Скарпета, директор за вработување, труд и социјала во ОЕЦД.
Според студијата на ОЕЦД, влијанието на ковид кризата врз младите било најмалку двојно поголемо отколку кај возрасните воопшто, а младите во Канада, САД, Мексико и Шпанија биле меѓу најтешко погодените.
Извештајот посочува дека сето ова се случува во ситуација кога веќе постои проблем со вработување на млади и се забележува дека, според податоците на ОЕЦД, биле потребни цели 10 години вработувањето на младите да се врати во нормала по глобалната финансиска криза од 2008 година.
Со цел да се ублажи „ефектот на лузна“, овој пат е потребно да се преземат посилни мерки за инвестирање во младите, како што е, на пример, обука преку пракса во компании и преквалификација, рече Скарпета.
Според него, феноменот на далечинското работење, поттикнат од пандемијата, е единствената светла точка во оваа ситуација и ги охрабрува работодавците да бидат пофлексибилни и поинклузивни во нивните работни политики.