Пишува: Слободан ТОМИЌ
Кога ќе се направи ретроспектива на последните три децении во Македонија, станува јасно дека земјата беше жртва на еден од најголемите експерименти на глобализмот, предводен од Џорџ Сорос и неговата фондација „Отворено општество“.
Под закрилата на „демократијата“ и „европските вредности“, Македонија беше уценувана, осиромашувана и систематски лишувана од својот национален идентитет.
Овој процес не само што ја остави државата во длабока политичка, економска и културна криза, туку и создаде трајна поделба меѓу народот, кој сè уште не може да ги согледа вистинските размери на предавството.
Како Македонија стана експеримент на Сорос
Џорџ Сорос, милијардер и самопрогласен „хуманист“, со својата мрежа од фондации успеа да изгради моќен апарат во Македонија, кој диригираше со политиката, медиумите и културниот живот.
Идејата беше јасна – да се создаде нов поредок каде националните интереси и суверенитетот на државата ќе бидат подредени на надворешните агенди.
Еве неколку примери:
Промена на државното знаме (1993): Наместо да се застане на страната на историските и националните симболи, Македонија под притисок го замени знамето со сонцето од Кутлеш. Ова беше првиот голем удар врз националната гордост.
Забрана за лавот на грбот: Џорџ Сорос, преку влијание врз тогашниот премиер, го спречи користењето на лавот како симбол на националната историја и идентитет. Наместо тоа, Македонија остана со симболот од времето на СФРЈ, симболички поткопувајќи ја самобитноста на државата.
Преспанскиот договор (2018): Промената на името беше најголемата национална понижувачка одлука, наметната од странски центри, додека локалните политичари слепо ја прифатија.
Овие настани се дел од поголемиот проект на Сорос – да се создаде нација која ќе биде без идентитет, лесно управувана и зависна.
Ролјата на Соросовите вазали во Македонија
Клучната улога во овој процес ја одиграа домашните вазали – политичари, новинари и интелектуалци, финансирани и индоктринирани од Соросовата мрежа.
Под превезот на „реформи“ и „проевропска ориентација“, тие успеаа да го убедат народот дека откажувањето од националниот идентитет е цена за прогрес.
Но вистината е сосема поинаква: тие го продаваа македонското наследство за лични интереси – грантови, патувања, книги, докторски титули.
Особено загрижува фактот што во 2016 година, тогашната опозиција не покажа јасна и целосна поддршка за Доналд Трамп, кој веќе беше препознаен како лидер кој се спротивставува на глобалистичките структури.
Оваа грешка доведе до тоа Македонија да биде послаба и понеодлучна во моментите кога се носеа судбоносни одлуки, како што беше потпишувањето на Преспанскиот договор.
Се претпоставува дека токму поради ваквата инфериорна позиција, Трамп беше ограничен во своето влијание за поддршка на Македонија во тие критични моменти.
Нападите врз Мицкоски – дел од долгогодишната игра на Соросовите мрежи
Современата политика покажува дека оние кои се залагаат за напредок и меѓународна афирмација на Македонија често стануваат мета на дискредитации.
Христијан Мицкоски, кој преку своите светски контакти и ангажмани се обидува да ја постави Македонија на мапата на глобалните инвестиции и стратешки партнерства, не е исклучок.
Неговата посета на македонската дијаспора во САД е од огромно значење. Мицкоски беше топло пречекан од Македонците во Вашингтон и Њу Џерси, каде што оствари средби со дијаспората во црквата „Св. Никола“.
Овие средби не само што ја демонстрираа несебичната поддршка на дијаспората за Македонија, туку и покажаа дека македонските иселеници се подготвени активно да учествуваат во изградбата на татковината.
Мицкоски ги разбира геостратешките и геополитичките позиции на Македонија, а неговите контакти и напори за привлекување странски инвестиции, особено од САД, се од клучно значење за иднината на земјата.
Неговите чекори, кои водат кон јакнење на врските со администрацијата на Трамп и американските бизнис-кругови, се директно насочени кон создавање на можности за економски раст и зајакнување на меѓународната позиција на Македонија.
Дијаспората, особено во САД, може да одигра клучна улога во процесот на економско и политичко зајакнување на Македонија.
Нивната поддршка не е само финансиска, туку и стратешка, со што тие стануваат значаен сојузник во меѓународните релации на државата.
Доналд Трамп: Непријателот на глобализмот
На глобално ниво, Доналд Трамп претставува симбол на отпор против Сорос и глобалистичките структури. Неговата политика „Америка на прво место“ беше директен удар врз мрежите кои ја промовираа глобалната контрола.
За Трамп, Македонија претставува важна геостратешка точка во регионот, а соодветната поддршка од македонските лидери би можела да ја зацврсти оваа позиција.
Може ли Македонија да се спаси?
Одговорот е „да“, но само ако народот и новите генерации политичари го направат тоа што сегашните и претходните раководства не успеаја – да ја стават Македонија на прво место.
Национално будење: Македонците мора да разберат дека само со враќање кон своите корени и национална гордост можат да изградат иднина.
Отфрлање на странските диктати: Македонија не смее да биде играчка во рацете на глобалистите.
Јакнење на дијаспората: Македонците во САД и светот можат да бидат моќен партнер во борбата за враќање на националното достоинство.
Демаскирање на „петтата колона“: Новинарите, интелектуалците и политичарите кои работат против државата мора да бидат разоткриени.
Заклучок
Македонија преживеа три децении под сенката на Соросовата магија, но таа магија почнува да се распаѓа. Народот сè повеќе ја гледа вистината – дека компромисите за „напредок“ ја чинат Македонија нејзината душа.
Време е за будење, за повторно создавање на горда, независна и достоинствена држава.
Македонскиот народ, со поддршка од дијаспората и вистинското раководство, може да го врати својот углед и иднина. Време е за акција и обединување.