Денес во музејот на Ватикан започнува најголемата кривична постапка во модерната историја на Ватикан.
Некогаш моќниот кардинал и уште девет лица беа обвинети за проневера на десетици милиони долари на Светата Столица, справување со сомнителни инвеститори, услуги за пријатели и семејство.
Доколку бидат осудени, им се заканува затворска казна, парична казна или обете.
Кардинал кој наводно подвел подреден да ги лаже обвинителите. Брокери и адвокати кои брзо „измамиле“ друг човек од Ватикан и го принудиле да одобри катастрофален договор за недвижнини.
Самопрогласена разузнавачка аналитичарка, која со парите на Светиот Престол си купила аксесоари „Прада“ и „Луј Витон“ за себе. Парите всушност требале да бидат испратени до милитантите кои ги држат монахињите како заложници, пишува Вашингтон пост.
Сите овие обвинувања се дел од најголемото судење во модерната историја на Ватикан и тие се резултат на двегодишна истрага за лошите потези на Светиот Престол. Истрагата еднаш ги откри тајните финансиски работи на Ватикан и, всушност, нивната дисфункција, бидејќи мал број луѓе, без експертиза и надзор, успеале да предизвикаат голема штета на финансиите и угледот на Ватикан.
Вашингтон пост пишува дека обвинителството во обвинението сугерира дека папата Франциск и неговите врвни поручници не биле свесни само за некои клучни трансакции, туку и дека во некои случаи тие експлицитно ги одобрувале, дури и без целосно документирање или разбирање на деталите.
Со оглед на хиерархиската природа на Светиот Престол и покорноста што ја бараат подредените од нивните верски претпоставени, остануваат и прашањата зошто некои луѓе се обвинети, а други не, додава Пост.
Висок претставник на Ватикан, монсињор Алберто Перласка, кој до неодамна обвинителите го сметаа за клучен осомничен, успеа да избегне обвинение. Неговата канцеларија трчаше од почеток до крај на сомнителен бизнис со недвижнини во Лондон, вреден неколку стотици милиони евра, и тој беше идентификуван како главен виновник за скапите зделки што беа склучени. Сепак, Перласка го смени таборот и стана еден од најважните сведоци во случајот.
Во случајот е вклучен и кардиналот Анџело Беки, кого, според „Пост“, папата Франциск веќе го осудил на одреден начин. Минатата година, папата му презентираше докази на Беки дека испратил 100.000 евра во добротворна организација во Сардинија, управувана од неговиот брат.
Кардиналот се повлече од функцијата шеф на светата канцеларија на Ватикан, а папата потоа му ги одзеде кардиналните права.
Поранешниот кардинал Беки, кој е обвинет за проневера и притисок врз Перласко да се повлече од сведочењето, негираше каква било незаконитост.
Беки исто така беше шеф на персоналот на Државниот секретаријат на Ватикан и, постапувајќи во таа позиција, обвинението го поврзува со друго лице на кое му се суди. Станува збор за Сесилија Мароња, која Беки ја ангажираше во 2016 година како надворешен советник за безбедност.
Обвинителите тврдат дека Мароња проневерила 575.000 евра од средствата на Ватикан, кои Беки одобрил да бидат испратени како откуп за ослободување на католичките заложници, т.е. калуѓерки заробени од милитантите.
Извештаите на банките од нејзината словенечка компанија покажуваат дека ватиканскиот девизен трансфер се користел за плаќање сметки во луксузни продавници, како што се Прада и Луј Витон, и хотели. Мароња тврди дека „парите претставувале легитимен надомест и компензација за нејзините трошоци за разузнавање“.
Срцето на случајот
Вашингтон пост пишува дека суштината на случајот е сомнителна зделка со недвижнини во Лондон, во која, според сведоштвата на некои, учествувал и самиот поглавар на Римокатоличката црква.
Бизнисот со недвижнини во Лондон датира од 2014 година, кога Државниот секретаријат на Ватикан одлучил да ги инвестира првичните 200 милиони евра во фонд управуван од италијанскиот бизнисмен Рафаеле Минконе, а половина од парите да бидат вложени во зграда во Челси, а остатокот во други инвестиции.
До ноември 2018 година, првичната инвестиција изгуби 18 милиони евра, велат обвинителите, што го натера Ватикан да побара стратегија за излез, задржувајќи го својот удел во зградата во Челси.
Брокерот Џанлуиџи Торчи е вклучен во приказната тука. Обвинителите тврдат дека Торчи го измамил Светиот Престол со тајно преструктуирање на 1.000 акции во новата холдинг-компанија и со тоа обезбедил целосни права над сопственоста на зградата во Челси.
Обвинителите посочуваат дека Торчи потоа изнудил уште 15 милиони евра од Ватикан со цел да ја пренесе контролата над сопственоста на зградата на Светиот Престол. Контролата што Ватикан сметал дека веќе ја има.
Како настанало изнудувањето?
Самиот папа бил вклучен во приказната за недвижнини во Лондон, според поранешниот началник на канцеларијата, надбискупот Едгар Пена Пара. Тој им соопштил на обвинителите дека до ноември 2018 година, папата Фрациск јасно ставил до знаење дека сака загубата да биде што е можно помала, при заштеда на инвестицијата во зградата, да „сврти страница и да започне од почеток“.
Пена Пара им соопштил на обвинителите дека ова е порака што папата Франциск ја повторил до брокерот Торчи за време на состанокот во јануари 2019 година.
Откако сфатиле дека зградата во Лондон е всушност контролирана од Торчи, и врз основа на желбата на Папата да продолжи, Ватикан имал две опции, тврди Пена Пара.
Првата е да се тужи Торчи, а втората е да му се исплати за 1.000 акции, кои, како што подоцна се покажа, ги стекнал со измама на претставници на Ватикан преку адвокат.
Пена Пара наведува дека Ватикан бил загрижен дека случајот против Торчи може да се одолговлекува неколку години и дека на крајот може да се заврши во корист на брокерот.
„Изборот помеѓу овие две опции, со совет на адвокати и експерти, била избрана опцијата број два затоа што е препознаена како поекономична, со повеќе контролирани ризици и во временска рамка што е поприфатлива“, напиша Пена Пара во своето сведочење. през
„Тоа беше едноставно направено на барање на началникот“, рече Пена Пара, што укажува на тоа дека тоа било сторено според директоратот на папата, според „Пост“.
И, суштината на случајот беше исплатата на тие 15 милиони евра на Торци за 1.000 акции. Обвинителството го обвинува Торци дека го уценувал Ватикан, но и агенцијата за финансиски надзор на Ватикан, за прекинување на зделката.
Менаџерите на агенцијата наведуваат дека Ватикан немал друг избор освен да му плати на Торци, имајќи предвид дека Државниот секретаријат – свесно или не – потпишал законски обврзувачки договори со кои на Торци му се дава контрола над спорната зграда.
Обвинителите тврдат дека државниот секретар, кардиналот Пјетро Паролин, потпишал договор со Торци, но затоа што бил измамен од адвокат кој изготвил меморандум на една страница со опис на работата, но изоставувајќи клучни детали, вклучително на Торци да му припаднат 1.000 акции со право на глас.
Архиепископот Пена Пара рече дека Ватикан дури подоцна сфатил дека мистериозниот адвокат е поврзан со бизнисменот Торци. Цитирајќи ги белешките на кардиналот Пјетро Паролино, Пена Пара изјави дека кардиналот го одобрил договорот заснован на кратка белешка од адвокат и гаранции на висок функционер, монсињор Перласка и друг финансиски менаџер во Ватикан, Фабрицио Тирабаси.
Минконе и Торци, кои се обвинети за измама, перење пари, проневера и други обвиненија, ги негираат обвиненијата.
Кардиналот Паролин, надбискупот Пена Пара и монсињор Перласка не се обвинети.
Тирабаси е обвинет за корупција, изнуда, измама и проневера, како и злоупотреба на службената положба. И тој ги негира сите обвиненија.