Во почетокот на август 1892 година, богатиот банкар Ендрју Борден и неговата сопруга Аби биле пронајдени мртви во нивниот дом во Масачусетс.
Лицата им биле толку осакатени од удари со секира што биле скоро непрепознатливи. Единствената осомничена за ова брутално злосторство била Лизи Борден, ќерката на Ендрју од неговиот прв брак. Со нивната смрт, таа доби се – наследство вредно милиони долари и слобода од строг и скржав татко. Меѓутоа, пронајдените докази не биле доволни за да се прогласи девојката за виновна. До денес, ова убиство останува една од најголемите нерешени мистерии во американската историја.
Лизи Борден е родена на 19 јули 1860 година, како второ дете на богатиот банкар Ендру Борден. Мајката на Лизи починала кога девојчето било уште многу мало, а од тој момент за нејзиното воспитување се грижела нејзината сестра Ема, 12 години постара од Лизи, пишува порталот Allday.com.
И покрај богатството што го имал Ендрју, а кое денес се мери во милиони долари, банкарот бил познат како неверојатен скржавец. Борден бил успешен бизнисмен и ја водел најценетата банка во таа област, но патем, како што живеел тој и неговото семејство, никој немало да забележи.
На крајот на 19 век, вообичаено било припадниците на средната класа во Америка да имаат вода и електрична енергија во своите домови, но семејството Борден сепак користело гасни светилки и носеле вода од бунари. Нивната куќа се наоѓала во сиромашна област, далеку од населбата во која живееле тогаш богатите.
Осамениот живот на сестрите Борден
Ендрју исто така бил скржав кога станува збор за неговите ќерки, на кои не им дозволил да присуствуваат на балови со други богати семејства од таа област, така што девојчињата можеле да одат само на училиште и црква. Лизи не била добра ученичка, па целиот нејзин општествен живот бил сведен на миси и пеење во хорот.
Девојчето се згрозило од овој начин на живот – очајно сакала да присуствува на забавите на богатите, да има скап накит и гардероба како и луксузни фустани. Веројатно поради тоа, таа станала позната како локален крадец. Повеќето продавачи никогаш не пријавиле инциденти, туку гледале низ прстите на Лизи и едноставно му испраќале сметки на нејзиниот татко.
Кога Лизи се уште била дете, таткото се оженил со Аби, која двете сестри Борден ја презирале, верувајќи дека таа го брка семејното богатство. Одбиле да и се јават, кога пораснале, повеќе не ручале на иста маса со неа.
Кога наполнила 30 години, Лизи се уште не била мажена, па сите ја сметале за стара невеста. На крајот на 19 век, девојката немала друг избор освен да седи дома и да чека нешто да се случи.
Неколку дена пред убиството, на целото семејство Борден му се слошило. Причината никогаш не била утврдена со сигурност, но постои сомневање за труење со храна. Лизи, како што и признала на својата пријателка Алис, се сомневала дека нејзиниот татко бил убиен од еден негов деловен соработник. На крајот на краиштата, Ендрју работел со пари и имал многу непријатели.
Убиство што ја згрози државата
Тоа утро, 4 август 1892 година, Ендрју отишол на работа, а неговата сопруга Аби и наредила на слугинката да излезе и да ги измие прозорците. Ова е последен пат некој да ја виде жива.
Според наодите на форензичарите во тоа време, Аби се соочувала со својот убиец кога го добила првиот удар со секира во лицето. Напаѓачот потоа ја свртел на грб и ја удрил уште 19 пати со секира во главата. Се верува дека убиството се случило помеѓу 9 и 10:30 часот наутро и дека тоа било само прво по ред.
Ендрју Борден се вратил дома околу 10:30 часот не знаејќи дека неговата сопруга лежи мртва во нивната спална соба. Вратата на куќата била заклучена што било невообичаено.
Откако влегол во неа, Лизи му кажала на банкарот, според нејзиното признание, дека нејзината маќеа отишла да посети болен пријател како што планирала претходно и го однела со дневната соба. Во таа соба, богатиот банкар го доживеал истиот крај како и неговата сопруга, и бил убиен со таква бруталност што бил непрепознатлив.
Нејасно е што се случило тогаш. За време на судењето, собарката изјавила дека се одмарала во својата соба на 3 -ти кат кога, околу 11 часот, ја слушнала Лиза како вреска. Од друга страна, Лизи тврдела дека во тоа време не била во куќата, туку во блиската штала. Откако го пребарале ова место, полицијата не нашла никакви отпечатоци.
Постарата сестра на Ема не била во градот за време на убиствата, па Лизи станала главната осомничена. Девојката била сомнителна кон полицијата од самиот почеток. Таа често ги менувала изјавите и изгледала потполно неповредена од фактот дека нејзиниот татко и маќеа биле брутално убиени во куќата каде што исто така живеела.
Не помогнало ниту нејзиното однесување во наредните денови – таа била видена како ја пробува крвавата облека на татко и, и го запалила фустанот, а во куќата била пронајдена глава од секира искината од рачката – оружјето со кое е извршено убиството.
Судењето на векот
Поротата започнала да ги испитува доказите на 7 ноември, а Лизи Борден била уапсена и официјално обвинета на 2 декември. Судењето започнало следниот јуни, и Лизи ги ангажирала најдобрите адвокати во земјата.
За време на судењето, тужбата се наведува на чудното однесување на Лиза, палењето на нејзиниот фустан и главата на секирата пронајдена во куќата. Тие, исто така, изјавија дека Лизи се обидела да купи хидроцијална киселина, смртоносна хемикалија, во локалната аптека, ден пред убиството. Судијата го отфрлил ова како ирелевантно.
Однесувањето на Лиза за време на процесот било пресметано – таа се онесвестила пред гмечениот череп на нејзиниот татко, изгледала скршено и едвај зборувала. Нејзините пријатели од црквата биле со неа во текот на судењето. Како може една толку добра, богобојазлива жена да изврши такво ужасно злосторство?
По 90-минутно размислување, на 20 јуни 1893 година, поротата ја ослободи Лизи Борден. Бидејќи немало други осомничени, убиството на Ендрју и Аби Борден останало нерешено.
Високата цена на сонот се оствари
Лизи Борден конечно добила се за што сонувала – имала куќа, накит и скапи фустани, но сепак не била среќна. Иако избегнала осуда, градот имал казна за неа – таа била целосно екскомуницирана, па дури и нејзините најверни пријатели почнале да ја избегнуваат. Станала социјално табу да се гледа во нејзиното општество.
Лизи го сменила името во Лисбет. Таа и нејзината сестра Ема ја чувале куќата во која биле убиени нивниот татко и маќеа, но тие не живееле таму. Лизи стана позната по дружењето со циркуски и актерски трупи за кои организираше екстравагантни забави. По расправија за овој вид на трошење, нејзината постара сестра Ема ја напуштила и се преселила во Њу Хемпшир во 1905 година.
Лизи никогаш не се омажила и останала во својот роден град до нејзината смрт во 1927 година.
