Сингапур погуби жена за прв пат по речиси 20 години, една од двете планирани егзекуции за оваа недела.
Сингапурката Саридеви Џамани беше осудена на смрт во 2018 година, откако беше прогласена за виновна за поседување околу 30 грама хероин, за кој полицијата рече дека планирала да го продаде, според Колективот за трансформативна правда (TJC), кој ги следи случаите на осудени на смрт.
Активистите велат дека тоа е првата жена погубена во Сингапур од 2004 година, кога Јен Меј Воен, 36-годишна фризерка, беше обесена поради трговија со дрога.
Сингапур има некои од најстрогите закони за дроги во светот и е под меѓународна критика во последниве години за егзекуција на затвореници осудени за прекршоци за дрога.
„Повеќето осуденици се сиромашни“
Саридеви е една од двете жени осудени на смрт во Сингапур, според Кирстен Хан, новинарка и активистка која поминала една деценија во кампања против смртната казна.
„Откако ги исцрпи своите жалби, беше само прашање на време кога ќе добие известување за егзекуција“, рече Хан.
„Властите не се грижат што мнозинството луѓе кои чекаат смртна казна доаѓаат од маргинализирани и ранливи групи. Луѓето кои се осудени на смрт се оние кои се сметаат за непожелни и од нарко-картелите и од државата Сингапур. Ова не е нешто со што Сингапурците треба да се гордеат“, додаде таа.
Владата тврди дека смртната казна е ефективна алатка во борбата против дрогата во таа земја, дека ја одржува земјата безбедна и дека има широка јавна поддршка. Тврдат и дека нивните судења се фер.
Истражувањето на Амнести интернешенел покажа дека Сингапур е една од неколкуте земји кои егзекутирале луѓе за злосторства поврзани со дрога во изминатата година, заедно со Кина, Саудиска Арабија и Иран.
„Осудените немаат пристап до адвокати“
„Нема докази дека смртната казна има единствено застрашувачки ефект или дека има какво било влијание врз употребата и достапноста на дрогата“, рече Кјара Санџорџо, експерт за смртна казна во Амнести.
„Додека земјите ширум светот ја укинуваат смртната казна и ја прифаќаат реформата на политиката за дрога, сингапурските власти не го прават ниту едното ниту другото.“
Активистите во Сингапур велат дека затворениците се повеќе се застапуваат себеси по жалбите бидејќи немаат пристап до адвокати.
Според TJC, Хусаин, кој бил осуден, тврдел дека повеќето од неговите изјави пред истражниот службеник биле недозволиви бидејќи службеникот го принудил на тоа, ветувајќи му намалување на казната.
Истражителот ги оспорил тие тврдења, а судијата заклучил дека сите изјави се дадени доброволно.
Саридеви, исто така, тврдеше дека не можела да даде точни изјави во полиција бидејќи се откажувала од дрогата.
Претходниот судски судија утврди дека Саридеви „најмногу страдала од благо до умерено откажување од метамфетамин во периодот на нејзината изјава“ и дека тоа не ја нарушувало нејзината способност да сведочи, според TJC.
Најмалку 13 лица се обесени во Сингапур досега откако владата ги продолжи егзекуциите по двегодишна пауза за време на пандемијата „Ковид-19“.