„Не бараме повисоки плати, туку повеќе персонал“, изјави за WDR Доминик Старк, медицински техничар во одделот за интензивна нега на Универзитетската болница во Келн.
„Со овој штрајк сакаме да постигнеме повеќе персонал во болниците за да имаме повеќе време конечно да обезбедиме професионална грижа на пациентите“.
Услужниот синдикат ver.di, кој повика на штрајк на медицинскиот персонал со исклучок на лекарите, велат дека штрајкот е со „неограничено“ времетраење.
Тоа значи дека нема да запре додека не се исполнат главните барања: Отворање на нови работни места во болниците и со тоа растоварување на вработените – и тоа во сите области, не само оние кои работат со пациенти.
Единствената отстапка што синдикатот беше подготвен да ја направи беше договор со раководството на болницата за да се обезбеди безбедност на пациентите.
Работниците штрајкуваат, но сè уште се договара распоред на дежурства и приоритети.
Одложени 10.000 операции
Но, тоа во никој случај не значи дека во болниците може да се работи вообичаено: како што тврди синдикатот, во шесте универзитетски болници во покраината не може да се пополнат 1.800 болнички кревети, а затворени се над 50 цели одделенија.
„Повеќе од 10.000 операции низ Северна Рајна-Вестфалија мораа да бидат одложени поради штрајкот“, вели медицинскиот директор на Универзитетската болница во Есен, Јохен Вернер.
Овој професор по оториноларингологија не само што ги разбира барањата на штрајкувачите, туку и принципиелно ги поддржува:
„Директорите на клиниките одамна го гледаат зголемениот обем на работа на вработените, особено оние кои се задолжени за грижата за пациентите“, вели Вернер.
„Меѓутоа, мора да се каже дека зголемувањето на обемот на работа не влијае само на медицината, туку веќе неколку години се забележува и во индустријата и во услужните дејности. Актуелната состојба на аеродромите тоа особено јасно го покажува“, вели професорот.
Но, има и критики: „Универзитетските болници преговараат со синдикатот и всушност постои убава традиција да не се штрајкува додека се преговара“. Ова не се почитува овде“, изјави за WDR Роланд Голдбрунер, раководител на неврохируршкиот центар во Универзитетската болница во Келн.
100 дена за работа, инаку…
Со своите 18 милиони жители, Северна Рајна-Вестфалија е најнаселената провинција во Германија. Во него има шест универзитетски клиники и сите штрајкуваат од почетокот на мај.
Тие болници се и едни од најголемите работодавачи: вработуваат вкупно околу 60.000 луѓе од различни занимања.
Но, дури и според договорите за вработување, постојат разлики: по правило, лекарите се вработени на универзитетот, додека остатокот од персоналот – од медицински сестри и физиотерапевти до канцелариски и помошен персонал – се вработени во државата, односно на оваа провинција.
„Молчевме со години и се обидувавме да одржиме систем кој е лош“, вели Анушка Муча, медицинска сестра во болница во Келн. А во пандемијата сè стана уште полошо.
Таа беше една од над 700 вработени во универзитетските болници во Ахен, Бон, Дизелдорф, Есен, Келн и Минстер кои се собраа на 19 јануари 2022 година на две видео конференции каде беше одлучено да се започнат колективни преговори со цел да се намали работниот притисок врз вработени.
Администрациите на болниците и политичарите добија рок од 100 дена да склучат колективен договор со услужниот синдикат ver.di.
Се бара задолжителна регулатива за олеснување во сите области на работа и мерки за подобрување на квалитетот на стручното образование, како и мерки доколку не се почитува договорот.
По истекот на рокот на 1 мај, започна штрајкот.
Сертификати за „фабричка работа“ од болници
Вработените всушност го следат примерот на колегите од берлинските клиники Шарите и Вивантес, кои минатата година со неколкунеделни штрајкови успеаја да склучат колективен договор со кој ги подобруваат условите на вработените и ги зголемуваат платите.
Покрај повремените улични протести на штрајкувачите, се организираат и читања од „Црната книга за безбедноста на пациентите“ – автентични сведоштва на болничкиот персонал за неуспесите во лекувањето:
„Овие, понекогаш драматични извештаи не се исклучоци, туку дел од секојдневниот живот. Целта на тоа читање е да се прикаже состојбата што не треба да ја трпат само пациентите, туку и болничкиот персонал“, вели Анушка Муча.
Стефани Шумахер е медицинска сестра веќе 30 години, а 20 години работи на одделението за интензивна нега во Келн.
Посебно за време на пандемијата и се чинело дека работи на подвижна лента во фабрика и одела дома исцрпена и незадоволна бидејќи знаела дека не им помогнала на пациентите како што научила и како што можела.
Таа сведочи за пациентите кои починале во самотија и за кои и по нивната смрт никој не се грижел додека не настанала смртната вкочанетост.
Дури и година и пол подоцна се чувствувам виновна“, вели оваа сестра.
Сите се согласуваат, но договор нема
Локалните медиуми само случајно известуваат за штрајкот, кој трае повеќе од два месеци, дури и да е, како што велат експертите; предизвика „акутна закана“ за здравствената заштита на оваа провинција.
Покраински министер за здравство Медиумите многу малку известуваат за штрајкот, кој трае повеќе од два месеци, а кој, според експертите, доведе до „акутно заканувачка ситуација“ во здравството во Северна Рајна-Вестфалија.
Надлежниот покраински министер за здравство Карл-Јозеф Лауман (ЦДУ) всушност ги поддржува барањата на вработените во универзитетската болница и изјави дека и покраинската влада сака да постигне колективен договор.
Но, тој посочува дека е огромен проблем воопшто да се најде стручен медицински кадар.
А во парламентот на покраината Северна Рајна Вестфалија практично сите партии ги поддржуваат барањата на штрајкувачите и сакаат да ги ослободат од секојдневната работа.
Неодамна во оваа покраина се одржаа избори и една од првите наредби на новата коалициска влада на Демохристијаните и Зелените на крајот на јуни беше да се создаде правна основа за договор со штрајкувачите.
Но сѐ уште нема договор, а штрајкот продолжува, пишува Детче веле.