Бројот на случаи на мали сипаници во Европа и Централна Азија се зголеми повеќе од двојно во 2024 година и достигна највисоко ниво за четврт век, бидејќи стапките на вакцинација не се вратија на нивоата пред пандемијата на Ковид, соопшти Светската здравствена организација (СЗО).
Во европскиот регион, кој ја вклучува Централна Азија и вклучува 53 земји, во 2024 година се регистрирани 148.974 случаи на мали сипаници во споредба со 60.756 во 2023 година, според податоците на СЗО објавени денес.
Како што соопшти УНИЦЕФ, бројот на регистрирани случаи е највисок од 1997 година.
„Во многу погледи, вакцинацијата е жртва на сопствениот успех“, изјави директорката на УНИЦЕФ за Европа и Централна Азија, Реџина Де Доминикес.
Како што додаде таа, денешната генерација не го видела разорното влијание на болестите што може да се спречат со вакцинација, што води кон самодоволство и го олеснува ширењето на дезинформации, објави Фајненшл тајмс.
Во исто време, бројот на случаи на голема кашлица, друга многу заразна болест, се зголемува – во европскиот регион на СЗО, во 2024 година се регистрирани речиси 300.000 случаи, најмногу од 1980 година, откако се следат податоците.
Во 2023 година, во набљудуваниот регион имало 87.558 случаи на голема кашлица, во споредба со 6.345 една година претходно.
СЗО наведува дека во регионот на Европа и Централна Азија, 91 процент од децата биле вакцинирани со MMR вакцината (против мали сипаници, заушки и рубеола) во 2024 година, во споредба со 92 проценти во 2019 година.
95 проценти од вакцинираните се потребни за покривањето да се смета за фактор во создавањето колективен имунитет против мали сипаници.
Покриеноста со вакцина против DTP (дифтерија, тетанус и голема кашлица) била 93 проценти, или два процентни поени под нивоата пред пандемијата.
Експертот за здравје на децата, Дејвид Елиман, од Универзитетскиот колеџ во Лондон, изјави за „Фајненшл тајмс“ дека слабиот пристап до вакцини, несоодветната клиничка инфраструктура и загриженоста на пациентите за безбедноста на вакцините се причина за стагнацијата или намалувањето на стапките на вакцинација.
„Добро обучените здравствени професионалци се клучни за да ги уверат родителите дека постојат силни докази дека вакцините се ефикасни и дека придобивките, дури и кога има несакани ефекти, се многу поголеми“, рече Елиман.