Германија знае дека американската армија нема да остане засекогаш на европска почва, но сега се обидува да ги убеди да не си одат прерано, пишува Политико.
Со децении, американското воено присуство на германска почва беше ‘рбетот на американските глобални операции – и столб на европската одбрана.
Но, додека Вашингтон се подготвува да ја преиспита локацијата каде се стационирани неговите трупи, официјалните лица во Берлин се сè понесигурни што тоа ќе значи за нив, според Политико.
Германскиот министер за одбрана Борис Писториус отпатува во Вашингтон во понеделник за да се осигури дека Германија е во тек со американските планови.
По состанокот со американскиот министер за одбрана Пит Хегсет, тој јасно стави до знаење дека Берлин очекува промена во ставот на САД.
„Почнав пред две години да истакнувам дека во одреден момент ќе стане јасно дека Американците ќе помалку завршат тука… Засега, ние во Европа можеме да сметаме на нив да направат повеќе. Но, мора да признаеме дека тие имаат свои интереси – во Индо-Пацификот, во безбедноста на поморските трговски патишта“, изјави Писториус за новинарите по нивниот состанок.
Она што недостасува е јасност за тоа што всушност значи „помалку“.
Германските претставници велат дека имаат за цел да бидат дел од координативните напори. Но, не добија цврсти обврски за тоа што планираат да направат САД – или кога.
Сојузниците на НАТО се исто така загрижени, а американскиот амбасадор во НАТО, Метју Витакер, се обиде да ја смири ситуацијата во четврток.
Зборувајќи со новинарите во седиштето на НАТО во Брисел, тој рече дека има „дневни разговори со нашите сојузници за тој процес“.
„Се согласивме дека нема изненадувања и празнини во… стратешката рамка на Европа“, додаде тој.
Берлин се подготвува за повлекување на САД
Во срцето на овие дискусии е Прегледот на глобалното распоредување, широка преоценка предводена од Пентагон за распоредувањето на американската војска низ целиот свет.
Негова цел е да ги прилагоди американските сили на променливите глобални приоритети – особено зголемените тензии во Индо-Пацификот и притисокот за намалување на американските трошоци во странство.
Се очекува конечниот извештај да биде објавен до септември.
За Европа, тоа би можело да значи помалку американски војници на континентот. Во февруари, Хегсет застана зад својот полски колега и јасно стави до знаење:
„Сега е време да инвестирате [во вашите војски], бидејќи не можете да претпоставите дека американското присуство ќе трае вечно.“
Германската влада, повеќе од повеќето, има причина сериозно да го сфати тоа предупредување.
Германија е домаќин на повеќе американски војници од која било друга земја во Европа, со околу 35.000 американски војници стационирани во околу 35 општини.
Тие вклучуваат воздухопловна база Рамштајн, централниот центар за американските воздушни операции и сателитски комуникации; Графенвер, кој според војската е најголемата област за обука на американската војска надвор од САД – каде што се вели дека самиот Хегсет бил привремено стациониран како војник – и клучен штаб за воен персонал.
За Германија, воената поддршка на САД долго време е камен-темелник на националната безбедност – од Студената војна до денес, објавува Политико.
Но, како што истакна Ајлин Матле, виш соработник за безбедносна политика во Германскиот совет за надворешни односи, американското присуство им служи и на интересите на Вашингтон.
„Бази како Рамштајн се користат не само за европска одбрана, туку и за проектирање моќ на Блискиот Исток и, до одреден степен, во Африка“, изјави Матл за Политико.
На пример, Европа служеше како „вртечка врата“ за американската воена опрема во други делови од светот, додаде таа.
Според Матла, еден од веројатните исходи од Глобалниот преглед на распоредувањето би бил отстранување на околу 20.000 американски војници што беа испратени во Европа во 2022 година под тогашниот претседател Џо Бајден по руската инвазија на Украина.
Сегашниот број на американски војници во Европа варира помеѓу 90.000 и 100.000, додаде таа.
Германија се стреми да го задржи Вашингтон
Токму таа неизвесност се обидува да спречи Писториус да се претвори во криза.
Таа загриженост веќе ја поттикна Германија да ги засили тивките дипломатски активности.
Функционерите во Берлин се залагаа за фазен, транспарентен пристап, нагласувајќи ги растечките воени инвестиции на земјата и нејзината подготвеност да биде домаќин на американските сили.
Во јуни, Германија објави планови за зголемување на трошоците за одбрана од приближно 86 милијарди евра во 2025 година на околу 153 милијарди евра до 2029 година – зголемувајќи ги на приближно 3,5 проценти од БДП за да се исполнат целите на НАТО и да се поддржат заедничките инфраструктурни обврски.
Според Матл, напорите се намерни – и, засега, умерено успешни.
Сепак, она што следи зависи исклучиво од Вашингтон.