Соединетите Американски Држави го забрзаа постепеното повлекување од две воени бази во источната сириска покраина Деир ез-Зор, од кои едната е најголемата американска база во Сирија, според извештајот на воениот мониторинг.
Рами Абдулрахман, директор на Сириската опсерваторија за човекови права (SOHR), изјави за The New Region дека „во текот на последните неколку часа, американските сили спроведоа изненадувачко повлекување од две истакнати воени бази во источната рурална област Деир ез-Зор“.
Базите се полето Ал-Омар – најголемата американска база во Сирија – и гасните постројки Коноко, кои моментално се под контрола на Сириските демократски сили (SDF) предводени од Курдите.
„Повлекувањето започна постепено на 18 мај, пред да се забрза во текот на изминатите два дена. Американски конвои, вклучувајќи оклопни возила и логистичка опрема, беа видени како ги напуштаат своите позиции… со зголемени воздушни напади од меѓународната коалиција“, додаде Абдулрахман, истакнувајќи дека командосите на SDF беа распоредени на евакуираните позиции.
Цели на напад
Овие бази често беа цел на вооружени групи поддржани од Иран во последните две години.
Соединетите Американски Држави, заедно со меѓународната коалиција, одиграа важна улога во победата над Исламската држава (ИСИС) во Сирија во соработка со СДФ и беа клучен сојузник на СДФ за време на војната против ИСИС и пошироко.
Вашингтон посредуваше во примирје меѓу силите поддржани од Турција и СДФ претходно во 2025 година.
Американските сили сè уште одржуваат позиција во базата Шадади јужно од Хасака, каде што Вашингтон и глобалната коалиција ќе ја продолжат воената соработка со СДФ за време на безбедносните операции насочени кон остатоците од ИСИС, според Абдулрахман.
Повлекувањето предизвика загриженост за можен вакуум во власта по еден од најголемите американски воени напредоци во североисточна Сирија, рече Абдулрахман, особено во време на кревка безбедност и растечки предизвици.
САД ги прекинаа дипломатските врски со Сирија во 2012 година поради граѓанската војна, но во последните месеци почнаа да соработуваат со новата влада во Дамаск по падот на режимот на Башар ал-Асад.