Тоа беше слика полна со контрасти. Во четврток, 20 ноември, делегацијата на американскиот Пентагон беше во Киев.
Тие разговараа со украинскиот претседател Володимир Зеленски за нацрт-планот за завршување на војната во Украина.
Истиот ден, на руската државна телевизија, Владимир Путин беше во воена униформа.
Тој разговараше со командантите за продолжување на борбата.
„Главната работа е безусловното постигнување на целите на специјалната воена операција“, рече Путин.
Весникот „Известија“ ја нарече оваа акција на претседателот Путин „сигнал до Америка дека е подготвен да преговара за Украина, под руски услови“.
Што нè враќа на мировниот план.
Кремљ тврди дека „не добил ништо официјално“ од Вашингтон.
Но, предлогот од 28 точки беше протечен и протолкуван како фаворизирање на руските мировни услови.
Покрај тоа, наводниот план се појави по посетата на Кирил Дмитриев, претставникот на Путин, на Америка.
Тој учествуваше во тридневните разговори во Мајами со Стив Виткоф, специјалниот претставник на претседателот Трамп.
Според широко достапните нацрти на мировниот предлог, Украина ќе ѝ ги отстапи на Русија деловите од Донбас кои сè уште се под контрола на Киев, вооружените сили на Украина ќе бидат намалени, а Украина ќе се обврзе да не се приклучи на НАТО.
Кремљ нема да ја потврди оваа содржина.
Но, тој му советува на Киев да се согласи со условите.
„Ефективната работа на Руската војска треба да го убеди Зеленски и неговиот режим дека е подобро да се постигне договор и да се направи тоа сега“, изјави Дмитриј Песков, портпаролот на Путин, пред новинарите на конференцијата.
Предлогот за мир не значи автоматски мир.
Што ако нема договор?
Поддржувачите на Кремљ инсистираат дека, со или без договор, Русија ќе победи.
„Сите мислеа дека идејата за мировен договор потонала во мочуриштето“, напиша рускиот весник Московски Комсомолец.
„Но, одеднаш, ракета излета од ова мочуриште со нов, или поточно „старо-нов“ мировен план, со нешто како самит во Алјаска.
„Колку долго и колку далеку ќе лета оваа ракета? Дали ќе се сруши, саботирана од Европа и Киев? Дури и ако лансирањето е лажен почеток, малку е веројатно дека ќе го промени општиот тренд.“
„Рамнотежата на моќта се менува во корист на Русија“, додадоа тие.
Но, по речиси четири години војна, Русија е исто така под притисок.
Од целосната инвазија на Украина, не само што руската војска претрпе огромни загуби на бојното поле, туку и економски.
Буџетскиот дефицит на Русија расте, а приходите од нафта и гас опаѓаат.
„Руската индустрија е некаде помеѓу стагнација и пад“, објави оваа недела „Независимаја газета“.
Сепак, не е јасно дали економските притисоци ќе ги променат пресметките на претседателот Путин и ќе го убедат дека сега е време да се стави крај на неговата таканаречена специјална операција – дури и под услови за кои многумина веруваат дека се од корист за Москва.
Многумина. Но не сите.
Некои елементи од мировниот план не се добро прифатени во Русија.
Извештаите сугерираат дека на Украина би можеле да ѝ бидат понудени безбедносни гаранции во согласност со Член 5 од НАТО.
Тоа би можело да ги обврзе западните сојузници да го третираат секој иден руски напад врз Украина како напад врз трансатлантската заедница како целина и да започнат комбиниран воен одговор.
„Всушност, ова е Украина во НАТО само без распоредување бази и оружје на нејзина територија“, напиша „Московски комсомолец“.
Сите детали од мировниот план сè уште не се потврдени.
Можеби влегуваме во уште еден период на интензивна дипломатија.
Сепак, засега, војната на Русија против Украина продолжува.

