За време на средниот век, визиите за чудни настани речиси секогаш му се припишувале на Бог, или на натприродното.
Она што луѓето не можеле да го објаснат веднаш се отелотворило во статуата на божественото. Како што општеството напредувало и како што се појавувале новите технологии, сè почнало да се менува, а општеството полека почнало да развива критичко размислување.
Преселувајќи се во раниот модерен период на 17 век, луѓето сè повеќе почнале да бараат одговори со проучување на науката и ѕвездите. Се појавиле нови прашања на кои божеството и религијата повеќе не можеле да одговорат.
Со откривањето на рефрактивниот телескоп во 1608 година, луѓето станале опседнати со ѕвездите, барајќи одговори на небото. Набљудувајќи го ноќното небо, тие барале индиции кои ќе помогнат да се одговорат прашањата кои со векови биле неодговорени.
Кога луѓето почнале да го користат телескопот, почнале да гледаат работи кои не можеле да ги објаснат – објекти на површината на Месечината.
Едно од најинтересните видувања на НЛО на површината на Месечината се случило во 1668 година, кога колонијалниот проповедник Котон Мадер видел чудна форма на површината на Месечината.
Според извештаите, се верува дека Котон Мадер рекол дека гледал преку телескопот на Месечината и дека видел летечка светлина над површината на Месечината. Она што е уште поинтересно е дека да не била НАСА, оваа појава на НЛО на крајот ќе била заборавена.
Ако одите на хронолошкиот каталог на НАСА со пријавени лунарни настани, ќе откриете дека во ноември 1668 година, проповедникот на Нова Англија, свештеникот Котон Мадер, рекол дека ја набљудувал Месечината преку својот телескоп и видел светлина како се движи на површината на Месечината.
И бидејќи никогаш не можеме да знаеме што всушност видел Мадер во 1668 година, мора да признаеме дека има огромен број природни атмосферски феномени кои можат да се појават како силна светлина на ноќното небо, а тој можеби видел само еден таков настан.
Исто така, добро познат факт е дека има голем број земјини феномени кои можат да се „материјализираат“ на начин што изгледа како светлечки сфери на светлина, а кога се гледаат од далечина и преку телескоп, можат да изгледаат како ѕвезда.
Денес, на пример, има многу луѓе кои виделе предмети додека ја набљудувале Месечината од својот двор и кои не можат да ги објаснат.
Од мистериозни предмети во облик на чинија до светла и сенки кои се движат на Месечината, забележаните НЛО на природниот сателит на Земјата станале вообичаени.
Она што е значајно, сепак, е фактот дека една истакната религиозна личност како што е Котон Мадер зборувал за гледање на НЛО не како визија од Бога, туку како астрономски настан, како непознат настан.
По визијата на Мадеро во 1668 година, повеќе луѓе почнале да известуваат за чудни работи на Месечината.
Во 1783 година, астрономот Џон Хершел (човекот кој ја открил планетата Уран) објавил дека видел силни светла за време на затемнување – со приближна магнитуда +4.
Четири години подоцна, во 1787 година, Џон Хершел изјавил дека видел предмети кои сјаат како „запален јаглен“ на површината на Месечината.
Во 1784 година, кралскиот астроном, пречесниот Невил Маскелин, му пријавил на Кралското друштво дека видел „светла во темниот дел на Месечината“.
Во ноември 1821 година, Џон Хершел повторно пријавил дека видел чудни светла „три пати по ред“.