Ханс Шмит влегол во историјата, но не поради неговиот повик. Тој бил првиот и единствен католички свештеник што некогаш бил погубен во Соединетите Американски Држави.
Неговите постапки биле крвави, листата на злосторства била долга, а целата приказна била откриена во јавноста од тогашните медиуми, желни да покажат дека дури и свештениците се способни да бидат чудовишта.
Ханс Шмит бил необично дете. Роден во Германија во 1881 година, тој имал ужасна навика да поминува попладне во локална кланица. Неговата друга област на интерес била верата. Момчето било маѓепсано од римокатолички обреди и често се играло како свештеник како дете.
Овие две страсти од детството на крајот ќе се спојат на вознемирувачки начин…
„Забранета љубов”
25-годишниот Шмит бил зареден во Германија во 1904 година. Следните четири години ги поминал во служба во таа земја, но потоа тргнал во далечната Америка.
Тој прво бил таму во парохијата во Кентаки, но по конфликт со друг свештеник, бил префрлен во црквата Свети Бонифациј на источната страна на Мидтаун Менхетен.
Како што се испоставило, Шмит не бил единствениот „новодојденец“ во црквата. Околу исто време, една австриска домаќинка по име Ана Аумулер пристигнала во Свети Бонифациј и ѝ било доверено да ја води црковната продавница.
Привлачноста била моментална и двојката наскоро започнала скандалозна афера.
Не поминало долго време кога Шмит повторно бил префрлен, овој пат во црква во Западен Харлем. Можно е други свештеници да дознале за неговата врска со Ана и да се обиделе да ја спречат.
Но, растојанието не било доволно за да ги раздели и парот продолжил да се гледа.
Грозоморното убиство на Ана Аумулер
Скандалозната афера кулминирала во 1913 година кога Ханс имал 31 година, а Ана 21 година.
Имено, тогаш забременила, а откако ја пренела веста на својот сакан, Шмит станал очаен. Знаел дека неговите свештенички денови ќе бидат изброени ако се открие дека тој, католички свештеник, наводно во целибат, имал дете.
И така се одлучил за страшно злосторство.
На 2 септември 1913 година, тој го пресекол вратот на својата љубовница со месарски нож во станот на Мехтна, каде што тајно се сретнувале.
Потоа ја отсекол главата, а потоа ги распарчил остатоците од нејзиното тело. Сите тие делови ги завиткал во весници, а потоа и во неколку перници со монограм „А“ што биле во станот. Врзал по еден камен за секој од овие „пакети“.
Тогаш Ханс фрлил делови од несреќната Ана во реката Хадсон. Тој пресметал дека камењата ќе ги држат торбите на дното.
Три дена подоцна, две деца од Њу Џерси пронашле женско торзо. Недалеку од таму, бил откриен долниот дел од грбот, сѐ уште завиткан во перница.
Кошмарно злосторство
Обдукцијата на деловите на телото открила дека полицијата истражува убиство на жена помлада од 30 години, висока околу 160 сантиметри и тешка помеѓу 50 и 60 килограми. Откриено било и дека несреќната жена се породила предвреме, непосредно пред да биде убиена.
По ова, полицијата се свртела кон истрагата за најдобрата трага што ја имале – перници со монограм. Благодарение на специфичниот начин на кој била напишана буквата „А“, тие успеале да стигнат до производителот на постелнина кој ги насочил кон станот на Ана Аумулер, која била негова клиентка.
Сопственикот изјавил во полиција дека г -дин Ханс Шмит изнајмил стан за неговиот братучед две недели претходно. Потоа ги пуштил детективите во станот, кој сепак изгледал како кошмарна сцена.
Ѕидовите и подот биле попрскани со дамки од крв, иако можеле да се видат траги од чистење. Ножот и секирата на месарот биле скриени во полицата, а полицијата ги пронашла писмата на Ана во кои се споменува Ханс, како и неговото занимање.
Полицијата потоа морала да оди во црквата и да го испраша Шмит. За неколку минути, тој го признал убиството, откривајќи дека тој и Ана се венчале, како и дека тајно се оженил со неа во црквата.
Медиумски циркус
Судењето на Шмит започнало на 7 декември 1913 година. Вината не била доведена во прашање, па адвокатите на Шмит тврдат дека тој бил обземен од „крвољубието“ и дека е премногу луд да разликува добро од зло. 23 дена, Шмит и неговите адвокати се придржувале до изјавите за лудило.
Овој случај бил сѐ што сакале сензационалистичките њујоршки весници од тоа време. Жолтиот печат бил во повој, а медиумите го поставиле својот „циркуски шатор“ околу зградата на судот, известувајќи за секој сочен детал од процесот.
Внатре во судската зграда, Шмит успеал… барем привремено. Двајца членови на поротата се согласиле со неговото тврдење за лудило и судењето завршило со распуштање на поротата бидејќи не можеле да донесат едногласна одлука.
Следувало второ судење. Овој пат поротата не била толку наивна.
Тој бил прогласен за виновен за убиство од прв степен и осуден на смрт со електричен стол. Шмит бил убиен од струен удар на 18 февруари 1916 година, во злогласниот затвор Синг Синг во Њујорк.
До денес, Шмит останува единствениот католички свештеник што некогаш бил погубен во САД.
Другите убиства што можеби ги извршил Шмит?!
Безмилосното медиумско внимание привлекло детали од проблематичната историја на Шмит.
Навистина, трагата на претходно нерешени злосторства се чинело дека го следи Шмит каде и да оди, но довербата на јавноста во црквата го спречила да се соочи со вистинските последици.
Прво, инспекторите пронашле друг стан што му припаѓал на Шмит. Внатре, тој имал печатница која фрлала банкноти од 10 долари – која имала слична куповна моќ како околу 240 долари во денешните пари.
Заедно со фалсификатот, Шмит се чини дека работел на измама со животно осигурување заедно со стоматолог од Менхетен, но тоа не е истражено подетално.
Телото на деветгодишното девојче е пронајдено во подрумот на црквата Свети Јован, прва парохија на Шмит по пристигнувањето во САД.
Девојчето исчезнало кога Шмит бил таму на должност, но локалниот чувар бил обвинет за кривичното дело.
Нејзиното тело било пронајдено распарчено на начин кој е морничаво сличен на начинот на распарчување на телото на Ана.
Откако медиумите почнале да чепкаат уште подлабоко во минатото на Шмит, се појавиле докази за убиеното девојче и во неговата татковина.
Германската полиција никогаш немала шанса да го испраша Шмит пред да биде погубен во САД, а случајот останал нерешен до ден – денес.