Сината дупка е најдлабоката позната бездна во океанот и привлекува нуркачи кои секојдневно ги истражуваат нејзините длабочини.
Стефан Кенан (39) од Даблин се удави во јули 2017 година, додека се обидуваше да го спаси светскиот рекордер Алес Цечина (25), кој одеднаш се дезориентираше при слободно нуркање (102 метри длабочина).
Италијанка се обиде да ја премине т.н. лакот на неславната Сина дупка користејќи само еден здив, кога Кенан скокнал да ја спаси. Успеал во тоа, но тој самиот не преживеал, иако како „безбедносен нуркач“ бил еден од најдобрите во неговата деловна активност.
Неговата смрт служи како мрачен потсетник за веројатно едно од најопасните места за нуркање во светот.
Сината дупка е бездна длабока 130 метри, оддалечена 8 километри од градот Дахаб во Египет.
Ја нарекуваат „гробница на нуркачи“, но ниту тоа не спречува илјадници од нив да доаѓаат тука секоја година да нуркаат, игнорирајќи ги се повеќе металните плочи обесени на блиската карпа, како потсетување за трагично повредените.
Тешко е да се каже колку човечки животи однела Сината дупка. Нуркачите во Дахаб велат дека тој број бил најмалку 200 во последните десет години.
Тарек Омар е технички нуркач од Дахаб, кој започнал да ја истражува Сината дупка во 1992 година, фасциниран од приказните за нејзиното проклетство, откако се удавила жена со која бил во брак.
Омар се прослави кога во 1997 година ги извлече телата на Матин Гаре и Конор О’Реган од дупката. Оттогаш, тој извлекол 20 тела од Сината дупка, со што го доби темниот прекар „колекционер на коски“.
Во последниве години, кога техничкото нуркање стана тренд, Омар беше сведок на зголемување на бројот на несреќи.
За многу нуркачи, спуштањето во дупката е она што е планинарење во Килиманџаро. На длабочина од 56 метри, карпестиот ѕид исчезнува, откривајќи шуплив тунел долг 26 метри од Сината дупка до длабокиот океан.
„Прекрасно е затоа што се чувствувате како да стоите во подводна катедрала. Проблемот е што нуркачите нуркаат 50-тина пати и мислат дека знаат сè, но тие навистина не се подготвени за таа длабочина и услови”, вели инструкторот за нуркање Алекс Хејс .
Ја снимил сопствената смрт на дното на океанот
Колку подлабоко оди нуркач, толку е поголем притисокот врз неговото тело, а оваа анестезија често се нарекува „мартини ефект“.
Многумина веруваат дека основниот проблем е што нуркачите нуркаат до делот каде веќе нема трошка кислород, и таму лесно можат да се дезориентираат и да не можат да го најдат патот назад – остануваат без кислород и умираат.
И покрај предупредувањата и строгите прописи, нуркачите брзаат во Сината дупка.
Најпозната смрт беше случајот во 2000 година, кога исчезна инструкторот за нуркање Јуриј Липски. Тој решил да нурка и го достигнал дното, но потоа се дезориентирал.
Кога сфатил дека нема да излезе на површина, ја извадил маската за кислород и само исчезнал.
Подоцна беше откриено дека тој имал видео камера со себе, која била прикачена на неговата кацига. Така несреќниот нуркач ја забележал својата смрт.
Погледнете што снимил неговиот фотоапарат: