29 -годишна жена се подготвувала за семинар во училиште во Кабул во неделата, а потоа добила телефонски повик – талибанците влегле во главниот град.
„Само плачев и го прашав мојот сопруг што ќе се случи сега. Го зедов телефонот и постојано им се јавував на сестрите и роднините, контактиравме со што е можно повеќе луѓе и прашавме како да ја напуштат земјата”, изјавила за Си -Ен –Ен жена која работи во образованието, а која сакала да остане анонимна.
На крајот, таа одлучила да замине кај родителите на сигурно. Додека земала такси, таа гледала како градот се претвора во хаос.
„Талибанците беа како диви животни со нивната валкана долга коса. Тие само гледаа наоколу и носеа пиштоли на рамената”, вели тој.
Пред преземањето на Талибанците, таа можела да патува сама, да има работа и да има независен извор на приход.
„Сега се чувствувам како да сум во затвор. Не можам ништо да направам и се плашам дека Талибанците ќе дојдат во мојата куќа и ќе ме стрелаат”, рече таа.
„Се чувствуваме како мртви луѓе“
Талибанците ја уверија авганистанската и меѓународната заедница дека ќе им дозволат на жените да ги продолжат студиите во училиштата во рамките на новата „авганистанска инклузивна исламска влада“.
Сепак, оваа 29-годишна жена не им верува.
„Не можам да им верувам на луѓето кои убиле многу невини луѓе. Како можеме да им веруваме?” вели.
Иако со страв и страв гледала како Талибанците ја започнале својата офанзива низ целата земја, никој не очекуваше дека нацијата ќе падне толку брзо.
„Се движиме, но се чувствуваме како да сме мртви“, рече таа за Си -Ен -Ен.