Пред 64 години, на 3 ноември 1957 година, Советскиот Сојуз го лансирал првото живо животно во орбитата – кучето по име Лајка.
Летот требало да ја тестира безбедноста на патувањето во вселената за луѓето, но во исто време беше загарантирана самоубиствена мисија за кучето, бидејќи тогашната технологија не дозволувало враќање на Земјата.
Лајка било куче скитник, собран од улиците на Москва една недела пред да биде лансирана ракетата. Таа била промовирана во астронаут делумно поради нејзината големина (тежела 6 килограми и долга 80 инчи) . Имено, Лајка добро работела под притисок.
Тренерката Адиља Котовскаја тренирала „вселенски“ кучиња така што ги преместувала во помали кафези на секои неколку дена. Кучето исто така би го положило тестот под центрифуга, која стимулира моќност и бучава при лансирање сателити.
“Избравме женки затоа што не мора да ги креваат нозете при мокрење и на тој начин зафаќаат помалку простор. Исто така, скитниците се поснаодливи и не бараат премногу”, се сеќава Котовскаја, додавајќи дека и кучињата мора да бидат фотогенични.
Вечерта пред мисијата, сите членови на тимот дојдоа да се збогуваат со Лајка.
“Знаевме дека ќе умре за време на летот. Немаше шанси да ја вратиме во тоа време. Отидов да ја посетам, ја замолив да ни прости и плачев последен пат кога ја галев”, вели Котовскаја. Еден ден подоцна Лајка тргнала без враќање.
„Девет орбити околу Земјата ја направија Лајка првиот астронаут во светот што ќе биде жртвуван за да ги направи успешни следните мисии во вселената“, вели нејзиниот тренер.
Речиси половина век подоцна, руските власти уште еднаш се соочија со П.Р., откако беше откриено дека извештаите за хуманата смрт на Лајка се главно лажни.
Според официјалната верзија, која Москва ја држи долго време, Лајка починала од отровот што го ставиле во храната за да не изгори кога капсулата повторно ќе влезе во атмосферата. Иако долго време инсистирале дека кучката умрела безболно по околу една недела минати во орбитата, службеник од Московскиот институт за биолошки проблеми ја кажал вистината во 2002 година.
„Таа почина неколку часа по полетувањето од паника и прегревање“, рече тој.
Спутник 2 продолжи да кружи околу Земјата пет месеци, а потоа изгорел кога повторно влезе во атмосферата во април 1958 година.