Повеќето развиени земји поставија цел да вакцинираат 80% од населението до крајот на 2021 година. Со доаѓањето на варијантата делта на коронавирусот, некои, како што е институтот Роберт Кох во Германија, ја зголемија целта на 85% од вакцинираните.
Иако вакцинацијата беше многу слабо организирана и бавна во Европа на почетокот на годината, и темпото беше малку зголемено, почетниот интерес беше заменет со незаинтересираност.
Затоа, многу земји прибегнаа кон различни начини на мотивација. Иако многумина ја критикуваа Србија за давање финансиски стимулации за оние кои одлучија да се вакцинираат, подароците во другите земји беа многу поневообичаени.
Така, во Соединетите држави, оние што беа вакцинирани добија се, од бесплатни пијалоци, џоинти, до дозволи за оружје. И во градовите Охајо, Калифорнија и Њујорк, беа собрани милиони американски долари за томбола за оние кои одлучија да се вакцинираат.
Во Индонезија, вакцинацијата се спроведуваше од куќа до куќа, и многумина постари од 45 години се согласија да се вакцинираат затоа што добија подарок. Така, секој вакциниран жител на градот Ципанас добиваше пилешко, што беше посебен поттик за сиромашните и постарите лица, бидејќи се проценува дека нивните информации за вакцините се критични, а кокошките беа доволно мамка за да се договорат.
Со цел да се вакцинираат помладите генерации од 18 до 25 години, Грција воведе 150 евра како награда со плаќање на паметен телефон или кредитна картичка, како заем што можете да го искористите за слободни активности, како на пример одење во театарот и киното или плаќање хотели и авионски билети.
Во кинескиот град Вухан, каде што се започна, граѓаните беа стимулирани со две кутии јајца, пилешко или сладолед. Сепак, процентот на вакцинирани лица објавен на крајот на јуни 2021 година достигна само 40%.
Во главниот град на Русија, Москва, има бројни томболи во кои победникот добива автомобил или стан ако претходно е вакциниран. Идејата дојде од градоначалникот, бидејќи вакцинацијата во Русија е многу бавна. Сепак, не сите градоначалници во Русија имаа таква идеја. Некои регионални власти прибегнаа кон стар испробан советски рецепт и прогласија вакцинација како задолжителна.
Во Германија има неколку индивидуални кампањи од почетокот на април, но Германците очигледно не веруваат во подароци. Меѓутоа, во некои провинции беа поделени ваучери за набавки до 50 евра, а во еден дом за стари лица, администрацијата им подели ликер од јајца на вакцинираните.
Сепак, мотивацијата за вакцинација со награди се појави како нов проблем. Луѓето почнаа да ја мерат вредноста на подарокот, а потоа да одлучат дали ќе се вакцинираат. Сето ова во средина на лажни и недоволни информации создава конфузија кај оние кои не знаат и немаат доволно информации, па затоа се предмет на манипулација.
Меѓутоа, двата најважни фактори кои влијаат на подготвеноста на лицето да се вакцинира се можноста за вакцинација и дали вакцината ќе биде потребна за секојдневните активности. Шеесет и девет проценти од луѓето рекле дека можноста за добивање вакцина е важен фактор во нивната одлука да се вакцинираат, а 68% рекле дека условот да се вакцинираат за да учествуваат во редовни активности е важен фактор.
Многупати сум го слушал аргументот дека се требало да се направи како во 1972 година, кога избувнаа епидемии на големи сипаници во Југославија, кога сите беа вакцинирани без разлика. Бидејќи времињата се сменија и на луѓето им се дава право да одлучуваат дури и кога не разбираат што одлучуваат, тогаш веројатно комбинацијата на мотивација, создавање можности и потребата да се извршат одредени работни места се единствените фактори што можат да го привлечат населението да биде вакцинирано.