Во есента 2020 година, воздушните сили на САД започнале воено сценарио со Кина, во кое Кина прва направила потег користејќи биолошко оружје по целиот регион на Индо-Пацификот. Според извештајот за тоа воено сценарио, САД воопшто не поминале добро.
Военото воздухопловство на САД симулирало конфликт со Кина што би се случил околу една деценија во иднина, почнувајќи со употреба на Кина на биолошко оружје во американските воени бази и воени бродови низ регионот на Индо-Пацифик.
Во симулацијата, кинеската страна користела масивни воени вежби како параван за распоредување огромна инвазиска сила.
Симулацијата кулминирала со дожд на кинески ракети кои ги погодиле американските бази и воени бродови во наведениот регион и молња-воздушен и амфибиски напад врз Тајван.
Се работи за силно тајна симулација која досега не е откриена на пошироката јавност.
Дефинитивниот одговор, доколку американската војска не го смени правецот, е дека ќе изгубиме, и тоа брзо, посочува С. Клинтон Хиноте, генерал-потполковник во американското воено воздухопловство.
Во септември 2020 година, и како дел од воена вежба, вистински кинески воени авиони намерно летале над инаку ретко нарушената линија за разграничување во теснецот на Тајван, во насока на Тајпеј.
Тие тоа го сториле дури 40 пати и извршиле симулирани напади на островот, а премиерот на Тајван го нарече настанот вознемирувачки.
Среде овие провокации, кинеското воено воздухопловство објави видео на кое се гледа како бомбардер способен да носи нуклеарно оружје, извршува симулиран напад врз американската воена воздушна база Андерсен, на островот Гуам во Тихиот океан.
Само четири дена откако американскиот претседател Џо Бајден положи заклетва како претседател на САД, бројни кинески бомбардери и борци прелетаа над Тајван и симулираа ракетни напади врз американскиот носач на авиони УСС Рузвелт и неговата придружба во меѓународните води на Јужното кинеско море.
Многумина во САД не сфаќаат дека годините на тајните воени игри на Пентагон силно сугерираат дека американската војска ќе ја изгуби таа војна.
Клинтон Хиноте вели дека американската армија открила пред повеќе од една деценија во воени симулации дека Кинезите добро работат во инвестирање во воени можности што во голема мера го попречуваат претпочитаниот модел на брза војна на САД, во кој тие постојано се туркаат напред додека работат од релативно безбедни бази и засолништа.
До 2018 година, Кинезите имале изградено огромни арсенали на прецизни ракетни системи земја-воздух и земја-земја, навигација заснована на орбита, сателити за наоѓање на цели и најголема светска морнарица.
– Во тој момент, трендот во нашите воени симулации не беше само да се изгуби, туку да се изгуби побрзо и побрзо. После воената симулација во 2018 година, јасно се сеќавам на еден наш воен гуру кој стоеше пред секретарот на воздухопловните сили и началникот на генералштабот и им велеше дека никогаш повеќе не треба да го играме тоа сценарио (кинески напад врз Тајван) затоа што сите знаеме што ќе се случи. Дефинитивниот одговор, доколку американската војска не го смени правецот, е дека ќе изгубиме, и тоа брзо, посочува Клинтон Хиноте.
Тој предупредува дека Кинезите всушност цело време размислуваат за Тајван и дека Тајван е нивниот најголем фокус.
Патем, три постојани кинески воени планови биле направени околу тајванското сценарио. Тие планираат со тоа. Тајван е нешто за што мислат цело време, вели американски висок офицер.
Кинезите долго време го проучувале начинот на работење на американската војска, особено во двете војни со Ирак и забележале дека и двете операции се потпираат многу на методолошкото, повеќемесечно натрупување на силите во воените бази во регионот, за кои никој не може да ги оспори и воздушната доминација на американските авиони.
Уништувачките напади врз непријателските системи за команда и контрола доаѓаат во завршна фаза, открија Кинезите.
Нивниот одговор на ваквите тактики е развивање на анти-пристап, негирање на област или А2/АД тактика, ефикасно отсекување на нозете на Американците на самиот почеток, спречувајќи ги да акумулираат сили во областа и да воспостават безбедни бази.
Гореспоменатите ракетни системи, огромната морнарица, милитаризираните вештачки острови во Јужното кинеско море и конвенционалните воздухопловни сили играат улога во овој поглед.
– Секогаш кога водевме воени игри со тајванското сценарио со текот на годините, нашиот Син тим рутински ни е „изпрашен задникот“ затоа што во тоа сценарио времето е драгоцено и оди заедно со кинеската сила во однос на близината и способноста, вели Дејвид Очамек, РАНД корпорација воен аналитичар и поранешен помошник секретар на американскиот министер за одбрана.
Дел од проблемот лежи и во фактот дека Кина напредуваше со тактиката А2/АД, додека Пентагон веќе две децении е силно преокупиран со контратероризмот и контрабунтовничките војни во Ирак и Авганистан.
Охманек ја нарекува и потребата на Пентагон за глобална проекција на моќ и подготвеност за потенцијални сценарија за конфликт како „нарушување на дефицитот на внимание“.
На крајот на краиштата, постои самоуверено размислување во форма на вечен победник што им отежнува серозното сфаќање кај вишите американски воени офицери и фактот дека некоја друга нација би се дрзнала да ја предизвика американската војска.