Рускиот претседател Владимир Путин беше вознемирен од веста за влезот на Финска во НАТО алијансата, пред се затоа што отсега ќе дели 1.340 километри граница со најмоќната воена алијанса во светот, но од друга причина.
Имено, на границата со Финска се наоѓа и полуостровот Кола – тој е еден од најгустите резерви на нуклеарно оружје на целата планета.
Многу аналитичари сметаат дека ова е главната причина за бурната реакција на Москва за влезот на Финска во НАТО.
Имено, полуостровот Кола се наоѓа на крајниот северозапад на Русија, и речиси целосно е во рамките на Арктичкиот круг.
Тој е дом на руската арктичка флота во пристаништето Мурманск, има свои бази за нуклеарни мразокршачи, но во близина има и бројни бази на нуклеарни подморници вооружени со интерконтинентални боеви глави кои буквално можат да стигнат до другата страна на планетата.
Згора на тоа, полуостровот е дом и на густа мрежа на руски воени воздушни бази, со стратешки нуклеарни бомбардери со долг дострел како што се Ту 160, Ту 122Н и Ту 95 Туполев.
Полуостровот има и разни други воени средства и масовно стационирана армија која го чува огромното минерално богатство на полуостровот, од рудници за никел и бакар до хидроелектрични централи и рибарската индустрија.
Проблемот на Русија е проблемот со лошата поврзаност на оваа исклучително важна област со остатокот од земјата: целиот полуостров Кола е поврзан со татковината само со еден пат и една железница.
Од Мурманск до делницата над Санкт Петербург, има пат долг 700 километри, кој беше прилично безбеден во сегашните геополитички околности.
Силите на НАТО потенцијално би можеле да го загрозат само од север, од Норвешка, но таа почетна позиција не е ветувачка поради помалку од 30 километри од ширината на влезната граница.
Со влегувањето на Финска во НАТО, безбедносната рамнотежа на рускиот полуостров пропаѓа, а целата оваа територија по должината на финската граница станува територија која практично е невозможно да се одбрани.
Силите на Северноатлантската алијанса од Финска утре можат да го пресечат рускиот пат кон Мурманск на најмалку сто места, а би било многу тешко да се обезбеди дури и со повеќе од милион војници.
Во исто време, НАТО воопшто не треба да мора да ги користи своите поголеми сили: мала диверзантска тактичка група во оваа крајно пошумена област би можела рутински да ја пресече железницата, патната, комуникациската и електричната инфраструктура и да исчезне без трага меѓу боровите, а најголемите руски воени и нуклеарни потенцијали на тој начин ќе се најдат логистички отсечени од остатокот од земјата.
Како реагираше Москва?
Значи, кога сето ова ќе се земе предвид, реакцијата на Русија не е изненадувачка.
Гневот на Кремљ најпрво излезе на виделина со изјавата на руското Министерство за надворешни работи, во која се наведува дека влезот на Финска во НАТО негативно ќе влијае на односите Москва – Хелсинки и дека Русија ќе биде принудена да преземе контрамерки, вклучително и оние од воено-техничка природа. со цел да ги одбие заканите за сопствената национална безбедност“.
Во соопштението се оценува дека влезот на Финска во НАТО претставува прекин на „мудрата традиција“ на неутралност на земјата и се додава дека Финска ќе стане „само една од малите земји-членки што не одлучува за ништо“.
„Сигурни сме дека оваа избрзана одлука на финските власти, која беше донесена без референдум и длабинска анализа на последиците од членството на Финска во НАТО, ќе биде оценета според историјата“, се заклучува во соопштението.