Со години постои легенда дека принцезата Кајар била идеалот за убавина во Персија од 19 век. Покрај тоа, има информации дека дури 13 мажи се самоубиле поради нејзината невозвратена љубов!
Фотографиите од „Принцезата Кајар“ станаа многу вирални на социјалните мрежи во текот на изминатите неколку години, а многумина се прашуваат дали приказната која се врзува за нејзиното име е вистинита.
Сепак, зад сите овие објави се крие малку поинаква приказна!
Популарните фотографии всушност прикажуваат две различни персиски принцези!
Вистина е дека и двете жени биле принцези за време на персиската династија Каџари, која владеела од 1789 до 1925 година.
Викторија Ван Орден Мартинез од шведскиот универзитет во Линкопинг, објаснува кои тврдења се погрешни во врска со публикациите кои го запалија Интернетот.
– На сликите се прикажани две полусестри – принцезата Фатемех Канум Есмет ал-Давлах, родена во 1855 година и принцезата Захру Канум Таџ ал-Салтанех, родена во 1884 година. И двете биле принцези во текот на 19 век, ќерки на Насер ал-Дин Шах Каџар. Шахот сакал да фотографира од младоста, па затоа има толку многу фотографии од сестрите – приказната за Викотрија.
Тој посочува дека овие жени се омажиле многу млади и веројатно освен роднините не запознале ниту еден друг маж – до бракот.
И тие живееле многу побогати и повозбудливи животи отколку што сугерираат овие објави.
Втората ќерка на Насер ал-Дин, Есмат ал-Довлех, се омажила кога имала околу 11 години.
Таа научила да свири клавир и да везе од француски учител и била домаќин на бројни жени европски дипломати кои доаѓале да го видат нејзиниот татко.
Нејзината помлада полусестра, Таџ ал-Салтанех, била дванаесеттата ќерка на нејзиниот татко. Таџ ал-Салтанех станала позната како една од првите феминистки и била талентирана писателка.
За прв пат се венчале со неа кога имала само 10 години. Таџ ал-Салтанех се развела од двајцата сопрузи и ги напиша мемоарите „Круна на болката: Мемоари на персиска принцеза од харемот до модерното доба“.
„За жал! Персиските жени биле изолирани од луѓето и групирани заедно со говеда и животни. Тие го живееле целиот свој живот во очај во затвор, скршени под товарот на горчливите идеали“, напишала Таџ ал-Салтанех.
Чудни идеали за убавина
Мустаќите на жените навистина се сметале за привлечни во Персија во текот на 19 век.
Во оваа земја одамна владеат невообичаени стандарди за убавина. Кај дамите се ценеле нивните густи веѓи и влакната над усните, до тој степен што понекогаш ги бојадисувале.
Стандардите почнале да се менуваат бидејќи Персијците почнале повеќе да патуваат во Европа.
Овие две принцези ги отелотворуваат стандардите за убавина на своето време, но биле и многу повеќе од нивниот изглед.
Едната била гордата ќерка на шахот која била домаќин на неговите важни посетители, додека другата била жена пред своето време која имала многу да каже за феминизмот и персиското општество.