Биолозите велат дека случајното откривање на морскиот живот на карпа под мразот на Антарктикот го доведува во прашање нашето разбирање за тоа како организмите можат да живеат во средини далеку од сончева светлина, пишува New Scientist.
Тим научници дупчиле ледена плоча Филнер-Рон дебел 900 метри и ја спуштиле камерата во дупка во потрага по кал на морското дно. На нивно изненадување, камерата открила карпа опкружена со животни.
На видеата се појавуваат 16 сунѓери, како и 22 неидентификувани животни, меѓу кои и без’рбетници. Ова е првпат да се најде ваква животна форма под ледената покривка на Антарктикот.
„Постојат различни причини зошто овие суштества не треба да бидат таму“, рече Хју Грифитс од британското истражување на Антарктикот, кој ги анализираше снимките.
Тој верува дека животните, кои веројатно се хранат со филтрација, преживуваат со хранливи материи во вода од -2 степени Целзиусови.
Мистеријата е дека тие се екстремно далеку од очигледни извори на хранливи материи, со оглед на тоа што карпата се наоѓа на 260 километри од отворената вода на ледената плоча, каде што можат да преживеат фотосинтетички организми.
Покрај тоа, храната за сунѓери веројатно патува од уште поголема далечина, вели Грифитс.
Со оглед на она што е познато за океанските струи во областа, се чини дека најблискиот извор на сончева светлина е оддалечен 600 километри.
Сè уште не е јасно дали животните пронајдени на карпата се нови во науката, колку долго живеат – некои морски полжави на Антарктикот се стари десетици илјади години – или колку често се хранат: еднаш годишно, еднаш над една деценија па дури и со векови. Сепак, постојат знаци дека животот на оваа карпа не е еднократен: еден сунѓер бил снимен на друга карпа во близина.
„Сè е покомплексно отколку што мислевме“
Значењето на ова откритие сугерира дека животот во најтешките средини на Антарктикот е поприлагодлив и биоразновидлив отколку што се сметало порано.
– Откривме дека ова не се гробишта каде што се чуваат само неколку работи, тие се покомплексни отколку што мислевме – вели Грифитс. Бидејќи мразот се топи во затоплениот свет, видовите како оние што се наоѓаат на карпите може да се покажат неспособни да се прилагодат на брзите промени.
Учењето повеќе за тоа како организмите се прилагодиле на нивниот леден дом далеку од храна, исто така може да ни даде одговори на прашањата за тоа како животот се развивал за време на ледените времиња над стотици милиони години.
Грифитс сега сака повнимателно да ги проучи овие животни. Но, нема да биде лесно на такво далечно и сурово место: малите далечински управувани возила (ROV) спуштени во бунар за мраз се една опција што може да даде одговори.