Пишува:Слободан ТОМИЌ
Во последните недели, политичките тензии во Македонија достигнаа нови височини, особено со развојот на конфронтацијата помеѓу СДСМ и ДУИ.
Двете партии, кои долго време беа дел од иста коалиција, сега се наоѓаат на различни страни од политичката сцена.
Лидерот на СДСМ, Венко Филипче, заедно со поранешниот премиер Зоран Заев, започнаа процес на раскинување на соработката со ДУИ, нагласувајќи го нивниот коруптивен и националистички курс како причина за политичката дистанца.
Според анализа на политичките текови, Филипче, кој се смета за продолжена рака на Заев, сега се обидува да ја раскине врската со Али Ахмети и ДУИ.
Заев, со цел да ја заштити својата политичка и правна позиција, се обидува да ги исполнува “задачите” што му ги зададоа „големите мајстори на кујната“, како што се нарекуваат некои од странските сили кои ја поттикнале политиката на Преспанскиот договор и Договорот за добрососедство со Бугарија во 2017 година.
Овие договори се сметаат за контроверзни и спорни, особено затоа што со нив Македонија изгуби дел од својот идентитет и суверенитет.
Зоран Заев, исто така, мора да ја изврши оваа политичка задача со цел да го одржи својот политички опстанок и да го задржи влијанието во земјата.
Од друга страна, Ахмети и ДУИ, кои долго време беа важен коалициски партнер на СДСМ, сега се изложени на жестока критика.
Али Ахмети, кој во јавноста е обвинуван за корупција, криминал и големоалбански национализам, наидува на незадоволство од странските сили кои се сметаат за „големи мајстори на кујната“.
Неговата политика ги разгневи овие сили, што доведе до растечка политичка дистанца и распад на коалицијата со СДСМ.
Како последица на овој политички развод, Заев преку Филипче се обидува да го ослободи СДСМ од дотогашните соработки и да се дистанцира од влијанието на ДУИ.
Овој процес се чини дека е дел од пошироките политички маневри за зачувување на стабилноста на СДСМ и на политичката кариера на Заев, кој сега мора да се „разведе“ од ДУИ за да ја заштити својата политичка кожа и да избегне нови обвиненија за корупција и криминал.
Но, истовремено, овој политички раскол отвора нови можности за создавање на нови проекти кои ќе бидат важни за Македонија во контекст на нејзината интеграција во Европската унија.
Еден од клучните фактори за идните политички движења е поддршката која Македонија ја има од странските сили, особено од новоизбраниот американски претседател Доналд Трамп.
Трамп, кој има стратешки интереси во стабилноста на Балканот, се смета за клучен актер во создавањето нови политики и проекти кои ќе ја водат Македонија кон нејзината интеграција во Европската унија.
Трамп е познат по својата острa реторика против криминалните и корумпирани влади, како и за поддршка на борбата против криминалните здруженија и бандите.
Докога Џозеф Бајден ја толерираше криминалната активност на Заев и Ахмети и нивните кооперанти, Трамп би бил најголемиот противник на ваквите злосторнички здружувања, не само во Македонија, туку и во регионот и светот.
За него, временскиот период за неприкосновените коруптивни структури и злосторства е завршен и време е за казна.
Ова значи дека вистинскиот политички живот за Македонија е влезот во нова ера, каде што одговорноста и правдата ќе го одредуваат нејзиниот пат.
Во тој контекст, на Македонија ѝ е потребен нов, цврст пат кој ќе ја постави како важен фактор во регионот, за што Трамп ја смета за клучна во својата стратегија за стабилност на Балканот.
Политичките проекти што се поддржани од меѓународни сили имаат за цел да ја стабилизираат Македонија и да создадат позитивни услови за нејзината интеграција во Европската унија.
На домашен терен, Христијан Мицкоски, лидер на ВМРО-ДПМНЕ, упати апел за семакедонско обединување и помирување, но со услов – без криминалци и предавници.
Овој апел не се однесува само на Заев и Ахмети, туку и на други политички актери кои ја фрлија државата во длабока политичка криза, од која Македонија се обидува да се извлече.
Мицкоски зборуваше за потребата од нови лица во политиката, бидејќи старите структури се преплавени со криминал и сè поголема нетрпеливост.
Тој го истакна и злокобниот сојуз помеѓу Заев и Ахмети, кои заедно со своите криминални подизведувачи, како Артан Груби, Васко Ковачевски и други, не само што ја доведоа Македонија во политичка и економска криза, туку сега се обидуваат да избегаат од правдата, наместо да се соочат со неа.
Иако политичката ситуација е неизвесна, јасно е дека Македонија се наоѓа на раскрсница, каде што мора да избере пат на обединување и стабилност или понатамошно продлабочување на етничките и политичките поделби.
Важноста на оваа одлука не е само национална, туку и геополитичка, бидејќи стабилноста на Македонија е клучна за севкупната стабилност на регионот.
СТ/