Едно од најголемите копнени животни на сите времиња ја населувало областа помеѓу денешната Тибетска висорамнина и Пакистан пред повеќе од 25 милиони години, потврдија зачуваните фосили на огромен носорог.
Пред 26,5 милиони години, делови од регионот каде што беа пронајдени фосили биле преплавени со влажни шуми, обезбедувајќи прибежиште за еден од најголемите цицачи што некогаш шетале по земјата.
Новооткриеното суштество, претставено во научното списание „Комуникациска биологија“, е изумрен роднина на денешниот носорог.
Колосалното животно тежело до 24 тони, што е четири пати повеќе од денешните африкански слонови, а само неговиот череп бил долг повеќе од еден метар.
Тоа е најновиот познат вид во групата џиновски носорози без рогови кои живееле низ цела Централна Азија во периодот од пред 50 милиони години до пред 23 милиони години.
Едно од најголемите копнени животни на сите времиња се населувало на територијата помеѓу денешната Тибетска висорамнина и Пакистан пред повеќе од 25 милиони години, потврди зачуваните фосили на огромниот носорог.
Пред 26,5 милиони години, делови од регионот каде што биле пронајдени фосилите биле преплавени со влажни шуми, обезбедувајќи прибежиште за еден од најголемите цицачи што некогаш оделе по земјата, пишува Национална географија.
Патем, P. linxiaense, како што се нарекува носорогот, и неговите роднини се познати по нивните огромни димензии. Се верува дека просечна возрасна единка била повисока пет метри до рамото и имала врат долг околу два метра.
Nature: An Oligocene giant rhino provides insights into Paraceratherium evolution: One of the largest land mammals, Paraceratherium bugtiense are unclear. By the late Oligocene, P. lepidum and P. linxiaense were found in the Tibetan Plateau. https://t.co/iwN4l5zuAa pic.twitter.com/9K4j4VCgqD
— Roland Baker (@RolandBakerIII) June 17, 2021
За споредба, жирафите денес се високи помалку од шест метри.
Благодарение на локацијата, пронајдените фосили вклучуваат сочуван целосен череп и пршлени и се голема помош „во полнењето на семејното стебло на животните од парацератериум“.
Фосилите на овие животни се ретки и често фрагментирани, што го отежнува прикажувањето на еволуцијата и ширењето на родот.
Се верува дека нивното долгорочно живеалиште на групата било Централна Азија, но првиот тип на парацерариум живеел во денешниот западен Пакистан.
Истражувачите предводени од Тао Денг, палеонтолог кај цицачи од Кинескиот институт за палеонтологија на ‘рбетници и палеоантропологија во Пекинг, сега открија дека новиот вид P. linxiaense е тесно поврзан со пакистанскиот P. Butgiense, што укажува на потеклото на пакистанскиот носорог.
Пронајдените фосили се извлечени од песочниците во централниот кинески слив на Линки.
Во 1950-тите, земјоделците во областа тврделе дека пронашле „коски од змеј“. Едно време, овие остатоци биле продадени на медицински компании и биле користени како состојки во традиционалните кинески лекови.
Од 80-тите години на минатиот век, палеонтолозите од Институтот за палеонтологија и палеоантропологија на ‘рбетници ги проучувале карпите на сливот на Линкија и богатството на фосили од таа област.
Новите откритија сугерираат дека џиновските носорози слободно се движеле илјадници километри помеѓу Централна Азија и Индискиот потконтинент пред 30-35 милиони години.
Клима и географски обрасци
Климатските услови во тоа време „му дозволиле на џиновскиот носорог да оди на север во Централна Азија“, се вели во студијата.
Податоците од новата студија помагаат да се откријат географските обрасци што ги регулирале движењата на џиновски носорози.
На пример, Каталогот на огромни фосили од носорог во една нова студија сугерира дека животните никогаш не преминале од Азија во Европа преку Уралските планини, посочувајќи дека планинскиот венец можел да дејствува како пречка.
Истражувањата исто така можат да помогнат да се објасни како огромни суштества пристигнале во денешна Турција, каде што се пронајдени и фосили од носорог.
Научната работа сугерира дека откако џиновски носорози пристигнале во денешен Пакистан, тие влегле во Турција преку денешни Авганистан и Иран.
Некои фосили што ја раскажуваат оваа приказна, сега се изгубени и недостапни за оние кои се занимаваат со научно истражување. Колекција од 300 фосили собрани во Пакистан – вклучувајќи остатоци од џиновски носорози – била уништена во 2006 година со бомбардирање.
Во случај на новооткриениот вид, фосилите се безбедни – во палеозоолошкиот музеј Хехенг во кинеската северо-централна провинција Гансу.
Научниците работат на подетален опис на гигантот, вклучувајќи реконструкција на мускулите и попрецизна проценка на неговата телесна тежина.