Заблудата во која живеат голем број луѓе е мешањето на писменоста и образованието со интелигенцијата.
Тоа што некој завршил факултет или прочитал стотици книги не мора да значи дека е интелигентен и дека може добро и брзо да се снајде во непозната ситуација.
Постојат големи разлики помеѓу умовите стекнати преку образование и читање книги и вродената интелигенција.
Можете да ги разликувате по овие пет карактеристики:
Разликата е да се знае и да се разбере
Алберт Ајнштајн велеl дека „секоја будала може да знае, но поентата е да разбере нешто“.
Едно е да се запамети, да речеме, хемиската формула за нешто и да се знае како да се добие одредена реакција на тој начин, сосема друго е да се разбере што навистина се случило.
Препознавањето на одредени работи е главно површно и поврзано со набљудување и помнење.
Сепак, разбирањето е нешто многу подлабоко – вродена љубопитност која се обидува да ја објасни причината.
Интелигенцијата е она што ги поттикна големите умови да дојдат до генијални откритија.
Следеле индиции, биле љубопитни, размислувале, поврзувале… Истражуваа нови можности и беа храбри да го истражат она што многумина го сметаа за невозможно.
Поширокиот контекст е одраз на интелигенцијата
Изолираното размислување за одредени факти е, може да се каже, бескорисно губење време. Но, комбинирањето на овие факти за да се создаде поголема слика е одраз на интелигенцијата.
На пример, зголемувањето на киселоста на океаните негативно влијае на формирањето на коралите и формирањето на нивните скелети. Тоа е широк поглед или спојување на повеќе детали во значајна слика за одредена ситуација.
Значи, само познавањето на деталите е дека океаните стануваат покисели и не се нешто претерано корисно, но гледањето на последиците и размислувањето за тоа како тоа влијае на екосистемот е нешто сосема друго.
Луѓето со висока интелигенција доживуваат одреден детаљ како дел од голема загатка, па го бараат вториот дел, третиот… додека не ја добијат целосната слика.
Тие ја разбираат врската помеѓу некои работи, тоа е она што тие се обидуваат да го разберат, таа врска.
Луѓето кои не се премногу надарени со интелигенција, но се образовани и начитани, имаат навика да не се грижат премногу за работи кои се надвор од нивното стеснето поле на размислување.
Важно е да се стави крај на бесмислената дискусија
Многу луѓе се способни добро да разговараат и да ги бранат своите ставови, но понекогаш тоа не води никаде освен до кавга и зголемување на негативната енергија.
Понекогаш е подобро да молчите, да слушате повеќе, да попуштите и да решите ситуација по своја волја – ако нема смисла да ја продолжите дискусијата, а интелигентна личност ќе го почувствува тоа и ќе знае најдобро да реагира.
Луѓето со пониска интелигенција, кои се екстремно образовани, знаат да имаат превисоко мислење за себе, како да го „испиле сечиј ум за светот“ и кога се расправаат имаат силна потреба да докажат дека се во право.
Тие не мислат на начин дека може да се научи нешто од секого, без разлика колку некој е образован и писмен.
Тие не можат да разберат дека човекот може да биде многу интелигентен, да гледа на работите широко и да знае се и сешто, иако можеби никогаш не видел училиште.
Треба да се знае како нешто влијае на некого
Интелигентен човек може да предвиди како неговите постапки и зборови ќе влијаат на друг човек.
Ова може да се нарече и емпатија, но оваа способност е одраз на интелигенцијата на поединецот и не може да се научи од книги.
Тоа е способност да се идентификувате со некого и добро да разберете како таа личност се чувствува, зошто го прави тоа што го прави…
Потоа врз основа на тоа се носат одлуки кои се најдобри во одредена ситуација. Луѓето кои ја немаат оваа способност нема да разберат зошто нивните зборови и постапки дејствуваат врз некого на одреден начин и предизвикуваат одредени реакции.
Интелигентните луѓе секогаш учат и ги слушаат другите
Како што споменавме, интелигентните луѓе никогаш нема да мислат дека знаат сè и дека се најпаметните на светот.
Сократ рекол: „Јас сум најмудриот човек затоа што знам дека ништо не знам“. Интелигентните поединци се свесни за своите граници, подготвени да признаат дека не знаат нешто и да ги слушаат другите за да научат нешто од нив.
Пополнувањето на главата со мноштво информации е карактеристика на луѓето кои веруваат дека се многу интелигентни, а всушност се само добро образовани и начитани.
Тешко им е да признаат дека некој друг е во право, а тие грешат – токму затоа што се ограничени во начинот на размислување, пренесува The Spirit Science.