Во доцната викторијанска ера, популарноста на велосипедизмот била на својот врв. Новиот дизајн на велосипедот беше побезбеден, поудобен и поевтин од било кога. Затоа, не е чудно што се повеќе и повеќе мажи и жени можеа да се видат како возат велосипеди, а новата жена и нејзиниот велосипед станаа феномен од 19 век.
Она што е изненадувачки за лудилото за велосипеди од 1890-тите е силниот ефект што го имаше врз движењето за ослободување на жените. Велосипедизмот отвори нов свет на слобода за жените од високата и средната класа, кои главно беа ограничени на останување дома.
Таканаречената Нова жена, силна и независна жена која возела велосипед и носела велосипедски костими како Блумерс, стана симбол на родовата еднаквост и редефинирана женственост во 20 век.
Различни форми на велосипеди биле измислени во текот на 19 век, но повеќето од нив биле опасни за возење и повеќе се сметале за новина отколку начин на транспорт. Возачите на скапи рани велосипеди беа главно богати млади луѓе. Така, се сметало дека велосипедите со високи тркала од почетокот на 19 век, наречени пени прди, се несоодветни за дамите.
1880-тите го донесоа пронајдокот на побезбеден велосипед. Овој нов дизајн користеше погон на синџир како модерни велосипеди и му дозволуваше на возачот да седи многу поблиску до земјата за да може полесно да се запре. Во текот на оваа и следната деценија, масовното производство и конкуренцијата донесоа пониски цени. Квалитетниот велосипед можеше да се купи за помалку од 100 долари, а популарноста на велосипедот растеше и растеше.
Новиот безбедносен велосипед им донесе на жените невидена слобода и независност. Жените кои практично беа затворени во своите домови сега лесно можеа да одат каде и да посакаат, во секое време, без да зависат од мажите, пишува amazingwomeninhistory.com.
Жените како суфражетата Амелија Блумер се обидуваат уште од 1850-тите да промовираат реформи во облеката за жените, но не можат да одолеат на барањата на модата. Но, сега кога велосипедите станаа толку популарни, жените се свртуваат кон попрактични фустани. Корсетите и тешките слоевити здолништа, кои во тоа време беа неопходна мода, го оневозможуваа возењето велосипед. Жените конечно почнаа да носат блумери, пократки фустани и порелаксирани корсети.
Во 1880-тите и 1890-тите, Нова жена и нејзиниот велосипед станаа вообичаена тема на сатирата и карикатурата. Критичарите мислеа дека го растргнуваат општеството оставајќи го своето домаќинство, сопрузи и деца. Се претпоставува дека жените кои носеле блумери и возеле велосипед биле опуштени жени, проститутки или лезбејки.
Лекарите ги предупредија жените дека возењето велосипед е штетно за нивното здравје, дека се премногу кревки и чувствителни на напорот на возењето велосипед и дека нормалното возење велосипед може да ги оштети нивните внатрешни органи и да доведе до неплодност или дури и смрт. Свештениците проповедале против жените кои возат велосипеди, а жените на велосипед често биле опишувани како „одвратни“.
Сепак, лудилото за велосипеди продолжи се до подемот на автомобилите на почетокот на 20 век, кога нивната популарност почна нагло да опаѓа.