Еден корисник на Редит ги праша луѓето на таа социјална мрежа зошто одлучиле да поднесат оставка на лице место, а одговорите беа различни.
„Откако се убив од работа за време на пандемија, ми беше ветен бонус. Еден ден пред да се исплати мојот бонус, бев информиран дека мојот учинок е лош и мојот бонус е откажан. Со оглед на сите други срања што ги претрпев, јас веднаш дадов отказ. Имав еден месец одмор, а потоа добив работа каде што подобро бев платен. Никогаш не работите за луѓе кои не ве ценат, бидејќи секогаш има други кои го сакаат тоа “.
„Дедо ми, кого го сметав за татко, почина и го замолив работодавецот да ми даде неколку слободни денови, бидејќи морав да организирам и погреб. Тој рече дека нема проблем, но кога дојде денот на погребот, тој почна да ми се јавува и да ме прашува зошто не сум на смена. Ми рече дека морам да најдам некој што ќе ме замени или ќе се соочам со последиците. Непотребно е да се каже, веднаш дадов отказ.”
„Често работев на истовар на палети и секогаш мислев дека сум многу брз. Секој ден мојот работодавец ми приоѓаше и ми велеше дека треба да бидам побрз. Поради брзото темпо еден ден го скршив прстот. Му дадов до знаење на менаџментот дека ќе бидам малку побавен поради повреда, и ми рекоа дека нема да толерираат никаква мрзеливост. По смената, заминав и никогаш не се вратив “.
„Побарав покачување на платата и ми кажаа дека е во ред. Следното утро истото лице кое се согласи со покачувањето на платата ми рече дека ќе разговараме повторно за тоа за неколку години. Ја заклучив кутијата со алатки на крајот од денот и си заминав засекогаш “.
„Ме ограбија додека доставував пица, па се вратив во пицерија плачејќи и панично. Ми го украдоа мобилниот телефон, паричникот и пицата. Му кажав на мојот работодавец што се случило и го замолив да ми дозволи да пријавам се во полиција. Тој рече дека … нема време и ме чека нова испорака “.
„Еднаш, како тинејџер на нова работа, сопственикот ме удри затоа што пишував со левата рака. Веднаш заминав”.
„Добив опомена бидејќи не сакав да го принудам пациентот да направи стоматолошка процедура што не ја сакаше. После тоа, дадов отказ”.
„Работев како касиерка во локална продавница. Една ноќ двајца момци дојдоа кај мене со ножеви и ми побараа да им дадам пари од касата. Откако истрчаа од продавницата, го зедов мобилниот телефон и повикав полиција и потоа се јавив кај менаџерот на продавницата. Следниот ден работодавецот ме поздрави кога дојдов на смена. Неговите први зборови беа: „Беше многу непрофесионално да си на мобилен додека си на работа.” Се смеев и реков дека тоа може да го земе како мој отказ “.
„Работев како обезбедување во клуб и ми беше дадена задача да чистам тоалет кој беше полн со измет и отфрлена тоалетна хартија“.
„Отидов во тоалет пред состанокот каде што требаше да преговараме за моето покачување. Слушнав дека директорите на компанијата велат дека одлучно ќе го отфрлат секое мое барање и ќе ме принудат да работам прекувремено за да ја докажам својата лојалност. Влегов на состанокот со потпишана оставка. Сега работам за успешна компанија и сум дел од брилијантен тим “.
