Она што пилотите не го знаеле е дека горивото течело цело време на патот од Торонто до Лисабон. Кога откажал првиот мотор, донесена е одлука авионот принудно да слета на Аорските острови.
Недолго потоа откажал и вториот мотор, па екипажот, кој зад себе имал повеќе од 20.000 часови летачко искуство, продолжил да лета уште 120 километри во небото. Авионот успешно бил приземјен, а инцидентот влегол во историјат акако најдолг авионски лет без помош на мотор, пишува британски Телеграф.
Loading...
Приказната за летот на компанијата Ер Трансат е потсетник дека дури и ако сите мотори откажат и натмау постојат големи шанси патниците безбедно да слетаат на земјата.
Пилотот Патрик Смит во својата книга „Cockpit Confidential“ објаснува дека, без погон на моторот, висината на летот на авиниот на секои 16 километри далечина опаѓа за околу 1,6 километри.
Тоа значи дека патнички авион, кој во просек лета на 10 километри надморска височина, може да едри уште околу 100 километри пред да допре до дното. Сепак брзината и аголот на понирање не секогаш се исти.
Во 1982 година на летот на компанијата „Бритиш ервејз“ од Окландо на Нов Зеланд кон Монт Галунгунг во Западна Јава, Индонезија, се случило да откажат сите четири мотори. Со односот на едрење од 15:1, екипажот сфатил дека на располагање има само 23 минути, пред леталото да удри во земјата, а дека пред нив се наоѓа пат од 146 километри.
Како што авионот се приближувал до Џакарта, каде требало принудно да слета, така изненадно проработел прво едниот мотор, па вториот, а потоа и останатите два.
Во инцидентот не страдал никој. Смит наведува дека едрењето се одвува многу почесто од што патниците можат да претпостават.
– Процесот отприлика потсетува на спуштање автомобил низ удолнина без притискање на педалата за гас, објаснува тој.