По новиот бран брутални напади врз христијанските заедници во Нигерија, американскиот претседател Доналд Трамп се закани со воена интервенција против озлогласената терористичка група Боко Харам.
Неговата остра реторика го пренасочи глобалното внимание кон една од најсмртоносните организации во светот.
Боко Харам, чие официјално име е „Џама‘ат Ахл ал-Сунна ли-л-Да‘ава ва ал-Џихад“ (Луѓе посветени на учењата на Пророкот и џихадот), е нигериска терористичка организација која се стреми да ја собори секуларната влада и да воспостави пуританска исламска држава заснована на строг шеријатски закон.
Нивната идеологија се спротивставува на сите форми на западно влијание, од демократијата и образованието до културата и науката, сметајќи ги за извор на корупција и општествен распад.
Иако нивните брутални напади врз христијаните, како што се оние врз црквите за време на Божиќ и Велигден, го привлекоа вниманието на светот, нивни цели се и умерени муслимани, владини претставници, безбедносни сили и секој што не се согласува со нивната екстремна визија.
Корените на групата датираат од крајот на деведесеттите години и приказната за Мухамед Али, брилијантен тинејџер од североисточна Нигерија чии наставници предвидуваа светла иднина како доктор.
Сепак, Али се радикализираше во самата Нигерија, читајќи екстремистичка литература и вешто поврзувајќи ги глобалните џихадистички идеи со локалните проблеми како што се сиромаштијата, нееднаквоста, политичката корупција и полициската бруталност.
Иако бил инспириран од Талибанците и Ал Каеда, тој никогаш немал директен контакт со нив.
Неговиот гениј беше во тоа што создаде „домашно“ движење, регрутирајќи ги првите членови пишувајќи памфлети што ги дистрибуираше во џамиите.
По неговата смрт во судир со одмаздниците во 2004 година, движењето продолжи да расте.
Јавното лице на пост-Али движењето беше харизматичниот свештеник Мохамед Јусуф, но клучна пресвртница дојде во 2009 година кога Јусуф беше убиен од нигериските безбедносни сили.
Неговиот наследник, бруталниот и безмилосен Абубакар Шекау, ја трансформираше групата во една од најсмртоносните терористички организации во светот.
Под негово водство, Боко Харам почна да користи самоубиствени напади, импровизирани експлозивни направи и киднапирања како главно оружје.
Нападот со автомобил-бомба врз седиштето на Обединетите нации во Абуџа во 2011 година, во кој беа убиени 23 лица, ја демонстрираше нивната растечка способност и амбиција да напаѓаат и меѓународни цели.
Во крвавата кампања што следеше, Боко Харам беше одговорна за смртта на повеќе од 35.000 луѓе и раселувањето на над три милиони луѓе, предизвикувајќи огромна хуманитарна криза во регионот на езерото Чад.
Светот беше особено шокиран од киднапирањето на 276 ученички од училиште во Чибок во април 2014 година, по што Шекау се закани дека ќе ги „продаде на пазарот“.
Тоа киднапирање ја започна глобалната кампања #BringBackOurGirls, но повеќето од девојчињата никогаш не се пронајдени.
Насилството на групата не поштеди никого: тие запалија цели села, масакрираа ученици во нивните домови и извршија масовни егзекуции, ширејќи страв низ Нигерија, Нигер, Чад и Камерун.
Во 2015 година, групата се заколна на верност на Исламската држава и стана позната како Исламска држава на Западноафриканската покраина (ISWAP).
Сепак, веќе во 2016 година, имаше внатрешен раскол поради екстремната бруталност на Шекау, што вклучуваше убивање на муслимански цивили.
Едната фракција, поддржана од ИСИЛ, го задржа името ISWAP и се фокусираше на напади врз воени и владини цели, додека другата, лојална на Шекау, продолжи да работи под своето старо име (JASDJ) со уште побрутални методи.
Иако Боко Харам произлезе од локалните фрустрации, со текот на времето разви врски со глобалното џихадистичко движење, што доведе до финансиска и оперативна помош.