Обичните луѓе во Карачи, најголемиот град во Пакистан, реагираат со голема загриженост на веста за вооружените лица кои отвориле оган и убиле најмалку 26 туристи во Пахалгам, во индискиот дел на Кашмир.
Исламистичките групи и претходно извршуваа напади во регионот, честопати предизвикувајќи тензии, па дури и вооружени судири меѓу армиите на Индија и Пакистан.
Овој пат, Њу Делхи се чини дека е решен остро да реагира, обвинувајќи го Пакистан за поддршка на сепаратистите во Кашмир.
Сепак, и покрај тензиите меѓу двете нуклеарни сили, малкумина во Пакистан очекуваат вистинска војна.
„Не мислам дека е можна тотална војна меѓу Индија и Пакистан“, вели Имтијаз Гул, извршен директор на Центарот за истражување и безбедносни студии со седиште во Исламабад, главниот град на Пакистан.
„Нуклеарните капацитети на двете земји се голема пречка за целосна конфронтација“, додаде тој за ДВ.
Стравот од уништување досега спречи војна од поголеми размери. Но сега Њу Делхи презеде низа остри мерки против Пакистан.
Речиси сите дипломатски врски се прекинати, границите се затворени, а копнените и воздушните граници се суспендирани, а Договорот за реката Инд од 1960 година, кој го регулира споделувањето на водата од џиновскиот речен систем, е суспендиран.
Како одговор, Исламабад ги намали дипломатските односи со Њу Делхи и ја суспендираше билатералната трговија.
Што е следно?
Пред шест години, во самоубиствен напад загинаа четириесет припадници на индиските паравоени сили во Пулвама, исто така во индискиот дел на Кашмир.
Потоа Индија возврати со воздушни напади врз Пакистан. Дојде до работ на војна, но кризата заврши со затишје.
Може ли Индија повторно да нападне?
„Индискиот премиер Нарендра Моди и неговата влада се под огромен притисок да возвратат со воен удар“, изјави за ДВ Правин Донти, аналитичар во Меѓународната кризна група со седиште во Белгија.
Како што додава тој, владата на Моди рутински користи непријателска реторика кон Пакистан и тоа сега ги зголеми очекувањата на јавноста
„Оваа влада во голема мера се потпира на тоа како изгледа во очите на јавноста и веројатно смета дека за да ги смири своите поддржувачи, мора да започне воена операција. И мора да изгледа поубедливо од воздушните напади од 2019 година.“
Донти вели дека дипломатските потези „немаат ист смирувачки ефект врз јавната свест како воените опции“.
Тој предупредува дека „веројатноста за воена операција е голема“.
Но, Малиха Лоди, поранешна амбасадорка на Пакистан во Соединетите Американски Држави, верува дека таков потег „би наишол на силен воен одговор од Исламабад“.
„Тоа би имало непредвидливи последици и би предизвикало целосна криза. Идејата за ограничена војна под нуклеарниот праг, како што се шпекулира во Индија, носи неизмерни ризици. Такво сценарио треба да се избегне по секоја цена“, вели таа.
Сајед Ата Хаснаин, поранешен индиски генерал, рече дека одговорот на Индија не треба да се брза и „треба да се спроведе кога успехот е загарантиран“.
Тој ја повика јавноста да има доверба во политичкото и военото раководство.
Колку е ранлив Пакистан на индискиот притисок?
Индија и Пакистан со текот на времето ќе бидат во состојба на студена војна, вели Ѓул.
Тој смета дека Њу Делхи ќе продолжи да врши притисок врз Пакистан користејќи го меѓународното влијание.
„Индија ќе се обиде да го изолира Пакистан. Едностраното излегување од Договорот од Риверс е голема закана“, вели тој.
Тој додава дека замрзнувањето на трговијата и визите, заедно со меѓународната изолација на Исламабад, се „најубедливите алатки што ги има Индија“.
Според Ѓул, Пакистан има ограничени опции.
„Тоа е земја која е гладна за странски инвестиции.“
Пакистан се соочува со тешка криза со галопирачка инфлација. Покрај тоа, земјата се соочува со екстремистички групи кои дејствуваат во провинциите Белуџистан и Хајбер-Пахтунхва на запад и северозапад.
На политичкиот фронт, еден од најпопуларните политичари во земјата, поранешниот премиер Имран Кан, сè уште е во затвор.
Неговите поддржувачи се во спротивност со воениот естаблишмент. Долготрајниот конфликт со Индија околу Кашмир има потенцијал дополнително да ја потресе земјата.
Геополитички фактор
Обединетите нации ги повикаа Индија и Пакистан да покажат „максимална воздржаност“ за да можат проблемите да се „решат мирно преку смислен меѓусебен ангажман“.
Слично на тоа, Министерството за надворешни работи на Кина ги замоли регионалните ривали да „покажат воздржаност, да најдат заедничка основа“ и „правилно да ги решат разликите преку дијалог“.
Иран веќе понуди да посредува, а Саудиска Арабија изјави дека се обидува да „спречи ескалација“.
Иако американскиот претседател Доналд Трамп прво го осуди нападот во Пахалгам, тој се воздржа од заземање страна во својот последен коментар за ова прашање.
„Тензиите на таа граница траат веќе 1.500 години. Секогаш било така, но сигурен сум дека ќе го средат тоа. Ги познавам двајцата лидери“, им рече Трамп на новинарите.
Според статијата во „Њузвик“, „САД мора да се снајдат во сложен дипломатски пејзаж“ по нападите во Кашмир.
„Поддршката на Вашингтон за Индија, нејзиното растечко партнерство со таа земја и неговите напори за управување со односите со Пакистан, кој има сè посилни врски со Кина, се клучни за одржување на стабилноста во регионот и избегнување на голем конфликт“, пишува списанието и додава:
„Вашингтон веројатно ќе се залага за дипломатски решенија, со цел да се смири кризата и да се спречи понатамошно насилство. Исходот не само што ќе влијае на Јужна Азија, туку би можел да ја преобликува глобалната безбедност, особено со оглед на растечкото влијание на Кина во регионот.“